Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

stanów górno ląskich do okazywania swojej odrębno ci czy nawet tendencji
do separacji 13 .
Nazwa „Górny Śląsk“ przyjęła nowe znaczenie w czasach pruskich.
Górno ląska czę ć Prowincji Śląskiej (Provinz Schlesien) aż do 1815 r.
nie stanowiła odrębnej jednostki administracyjnej pruskiego Śląska
(wchodziła w skład departamentu wrocławskiego). Nie zmieniły tej
sytuacji krótkotrwałe, jak się okazało, zmiany, wynikające z zaangażowania
Prus w rozbiory Polski. Wykreowały one jednak nową nazwę –
Nowy Śląsk. W latach 1795­1807 w skład Śląska wchodziły bowiem dwa
dawne powiaty małopolskie: pilicki i siewierski, uzyskane przez Prusy
w III rozbiorze Polski, które uzyskały tę wła nie nazwę (Neu Schlesien).
Wraz z podziałami administracyjnymi Prowincji Śląskiej na rejencje
z 1815 r. coraz czę ciej w użyciu pojawia się także, obok Dolnego Śląska
(Niederschlesien) i Górnego Śląska (Oberschlesien), jeszcze trzecia
nazwa – Śląsk Środkowy (Mittelschlesien).
Podział Śląska, który nastąpił w wyniku pokoju wrocławskiego,
a potem pokoju w Hubertsburgu, skłaniał geografów i historyków pruskich
do zawężania tego pojęcia tylko do czę ci znajdującej sie w granicach
państwa pruskiego. W swoim opisie Śląska znany geograf lipski
Joseph Partsch pisał wprost, że Górny Śląsk znajduje się tylko w granicach
pruskiej monarchii. Spo ród terenów włączonych przez Fryderyka
13 N. Conrads, Silesiographia…, s. 17.
Współczesno ć
Ryszard Kaczmarek
Krzysztof Nowak
Pojęcie i granice
Górnego Śląska
w ujęciu
historiograficznym
0