12.12.2012 Views

Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

i okre lona jako nieadekwatna do stawianych <strong>historiografii</strong> nowych<br />

wyzwań. Leopold Ranke zaproponował własną teorię obiektywizmu<br />

poznania historycznego 9 , która według niego miała zapewnić odpowiedni<br />

rozwój nauk humanistycznych 10 . Krytyka dotychczasowej <strong>historiografii</strong><br />

dziejów nowożytnych dotyczyła również nieodpowiedniego<br />

traktowania źródeł lub – wła ciwiej byłoby powiedzieć – faworyzowania<br />

źródeł po rednich, jakimi są przekazy historiograficzne, w stosunku do<br />

źródeł archiwalnych 11 . Od połowy XIX wieku L. Ranke poprzez swoich<br />

9 Metoda stosowana przez Rankego w jego badaniach historycznych była nazywana<br />

również metodą filologiczno­krytyczną. Ranke we wczesnym okresie swojej kariery<br />

naukowej miał okazję bliżej poznać lipskiego profesora poezji Gottfrieda Hermanna,<br />

który przedstawił mu metody stosowane w filologii. Ranke przygotował swoją pracę<br />

doktorską na temat Tukidydesa i w czasie badań wykorzystywał metody filologii klasycznej,<br />

których nie bał się zastosować również w późniejszych badaniach historycznych.<br />

A. F. Grabski, Dzieje <strong>historiografii</strong>, Poznań 2003, s. 468; R. Vierhaus, Historiography<br />

between Science and Art, (w:) Leopold von Ranke and the shaping…, s. 64­65;<br />

H. Olszewski, Nauka historii w upadku…, s. 35; M. Gross, Von der Antike bis zur Postmoderne.<br />

Die Zeitgenössische Geschichtsschreibung und ihre Wurzeln, Wien – Köln –<br />

Weimar 1998, s. 145­154.<br />

10 A. F. Grabski, Dzieje <strong>historiografii</strong>…, s. 467­476.<br />

11 Zgodnie z klasyfikacją źródeł historycznych po rednie źródło historyczne to takie,<br />

w przypadku którego istnieje osoba informatora, czyli wiadomo ci o przeszło ci przekazywane<br />

są za po rednictwem osoby trzeciej. W przypadku źródła bezpo redniego<br />

osoba informatora nie występuje. J. Topolski, Rozważania o teorii źródeł historycznych,<br />

(w:) W kręgu historii, <strong>historiografii</strong> i polityki, kom. red. A. Barszczewska­Krupa,<br />

Łódź 1997, s. 13; J. Topolski, Metodologia historii, Warszawa 1984, s. 328­330;<br />

G. G. Iggers, Geschichtswissenschaft im 20. Jahrhundert. Ein kritischer Überblick im<br />

internationalen Zusammenhang, Göttingen 1993, s. 17­20; A. F. Grabski, Dzieje <strong>historiografii</strong>…,<br />

s. 469.<br />

Tradycja<br />

Barbara Paulina<br />

Kalinowska-Wójcik<br />

Dziewiętnastowieczne<br />

monografie<br />

miast górno ląskich<br />

0

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!