Download deel 2 - Textualscholarship.nl

Hieronder tekent hij 14 lijntjes die alle beginnen met een dikke punt
en waarvan de `regels' r, 5, 9 en 12, de beginregels van de strofen, inspringen.
i 84
Hoe scherp Huygens oog heeft voor details in de vormgeving moge
blijken uit de opmerking die hij neerschrijft in de kopij van gedicht [78]:
Dese n moet niet capitael zijn, maer gelijck hier een weinig af staen
Door de slot-n van het woord Renschen (r. r 2 3) een regel uit te stellen en
te laten samenvallen met de eerste letter van nieuwe Pint, die dus geen
hoofdletter worden mocht, suggereert Huygens een hik: In een' Renschen
ieuwe Pint. I gs
In verband met de zeer late invoeging van het Sermo aan Barlaeus vermeldt
Huygens op de laatste pagina van de kopij van het gedicht dat
eraan vooraf ging (011a Podrida [ii61):
Hier moet geen' lange linie onder gestelt werden, maer datelick in kleine Romein
volgen het opschrift van 'tvolgende Latijnsche Vaersen, dienren in Cursif setten zal,
als alle d'andere latijnsche.
In deze laatste zetinstructie schrijft Huygens ook het lettertype voor dat
hij gebruikt wenste te zien. Opmerkingen daarover komen wij herhaaldelijk
tegen in de kopij. De drukker beschikt over romein, ook kapitalen,
en cursief. Grieks lettermateriaal is niet voorhanden. Wij zien in de
kopij van de boeken I, II, III. v en vi dat Huygens zijn aanvankelijk in
het Grieks genoteerde citaten omzet in tekens uit het Latijnse alfabet.i86
Cursief en romein wisselen elkaar af als tekstletter.
In de boekenren H gebruikt Huygens cursieve letters voor zijn
eigen gedichten in het Latijn of Italiaans. De gedichten van anderen
verschijnen daar in een romein. Een cursief type wil de dichter gebruikt
zien voor de tekst van gedichten van anderen als de `schonckensonnetten'[2.9]–[30].
Daarbij noteert hij:
Dit alles in Italiaensche Letteren te drucken
184
KA xLi 161 9, 9^ p 5 6. Het sonnet is in de Otia afgedrukt g oppp 8 van boek ii, zonder de
5
gevraagdep in- of uits rin ^'n en. gg Interessant is een l vergelijking gmet de lay-out Y van de
Nederlandse sonnetten in boek vi. De `Schonckensonnetten'2 9 – 3o springen in bi' bijde
regels g met mannelijk rijm. Deze vormgeving g g kan het eerste sonnet, dat van Hooft, > hebben
bepaald. p Huygens" Yg `ei gen sonnetten' ^ de nummers 3 i en i hebben 4 wel de hier voor ge
schreven variant met alleen de eerste regels g van kwatrijn
of terzet ingesprongen. Zie voor
de betekenis van deo ^rafische
g presentatie p bij bij sonnetten overigens g ook Strengholt g
i 97 o en Stutterheim(1978).
185
Observatie en verklaring g door Lotte Hellin g a- uerido ^ zie Hellin g a en Tuynman Y 97 i i
aantekening g 3^2 pp.
10 3-104.
186
Zie bijvoorbeeld nummer 41
en [116].
62 INLEIDING