Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

INLEIDING 21
verschillende verenigingen mobiliseerden zowel de arme mensen als degenen die aan
hun kant staan, en bereidden de werkgroepen van de dialoog rond het Verslag voor.
* Dezelfde verenigingen hebben beslist om met het oog op het Verslag samen te komen.
Dat forum van verenigingen interpelleerde de overheid in oktober 1993 publiekelijk:
het uitte zijn verbazing over het feit dat de sociale dialoog over het geplande sociale
pact niet werd uitgebreid naar verenigingen die zich bezighouden met kansarmoede en
naar de partners die eerder waren aangesproken in het kader van het Verslag over de
armoede.
* Naar aanleiding van de toenemende uitsluiting op het gebied van huisvesting werd er
in oktober 1993 een ronde tafel gehouden waarop magistraten, hulpverleners en
advocaten hun kennis samenbrachten om de sociale gevolgen van de huurwetgeving in
België te evalueren. Op hetzelfde vlak zorgden de voortdurende inspanningen voor het
Verslag van de “Groupe d’Action Droit au Logement pour tous”, die in Charleroi en
andere steden individuen en gezinnen mobiliseert die uitgesloten worden van
huisvesting, er mee voor dat kon worden vastgesteld hoe het huisvestingsbeleid moet
worden aangepakt. Hun werk opende ook perspectieven voor samenwerking met de
vakbeweging.
* In een Brusselse gemeente (Sint-Gillis) kwamen de hulpverleners gedurende een
aantal maanden samen om te discussiëren: niet over de mensen die in armoede leven
of in hun naam, maar over hoe zij hun situatie als maatschappelijk werker ervaren en
over de mogelijkheden die zij hebben om de zelforganisatie en de projecten van de
uitgeslotenen te steunen en de overheid op verschillende niveaus te interpelleren over
haar antwoord op de groeiende armoede. In het rapport “Matinées saintgilloises/Ochtenden
in Sint-Gillis” worden de bedenkingen van die werkgroepen
gereconstrueerd en vastgelegd.
* In het arrondissement Hoei bracht een Openbaar Centrum voor Maatschappelijk
Welzijn een breed platform van verenigingen voor permanente vorming en sociaal
werk (Solidarité en Plus, Pauvreté en Moins) samen voor een onderzoek naar de
huisvesting in de streek en naar de initiatieven in verband met jongeren die mislukken
op school. Daarbij kwamen de arme mensen aan het woord, konden de initiatieven met
de betrokken actoren zelf worden geëvalueerd en werd een bestek opgemaakt ten
behoeve van de gewestelijke overheid.
* Andere verenigingen of actoren kozen weliswaar niet voor een specifieke
expressievorm, maar deelden het Algemeen Verslag diverse getuigenissen en
toelichtingen mee over heel uiteenlopende problemen: jonge meerderjarigen uit arme
gezinnen die zelfstandig willen gaan wonen, vrouwen en armoede, vrouwen en de
psychiatrie, rechtstoegankelijkheid,...
* In de Waalse gemeente Morlanwelz kwam een groep OCMW-cliënten bij elkaar om
samen na te denken over hun levensomstandigheden. Die mensen - in hoofdzaak
vrouwen - schreven samen een boek, een verzameling stemmen over wat het is om
“armoede te beleven”, om “op elk moment je waardigheid te moeten veroveren”, om
“het gevoel te hebben dat je dreigt te verdwijnen uit de zogenaamde werkende
samenleving”. Gedwongen om “te leren overleven” schetsen zij mogelijkheden tot
actie en doen ze een beroep op de solidariteit van anderen.
* De Intercommunale Haviland nam het initiatief om een aantal opbouwwerkers en
maatschappelijk werkers van verschillende OCMW’s te laten samenwerken rond de