Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

In de drie hoofdstukken van dit verslag die aan het wonen gewijd worden, worden
voorstellen, die uitgewerkt werden in overleg met de partners voor een sociaal
huisvestingsbeleid, naar voren gebracht.
Het gaat om evenveel oproepen tot interventie van de overheid. Zij kan de
verantwoordelijkheid om een in de grondwet bekrachtigd recht te concretiseren niet alleen
dragen, op een ogenblik waarop dit recht, voor veel burgers en gezinnen, dode letter blijft.
Het is ook de verantwoordelijkheid van elke burger. Hoe gaat de overheid als katalysator
optreden en verbintenissen ondersteunen die ieder in zijn domein, in zijn beroep, in zijn taak
wil aangaan?
Niet optreden vergt een grote prijs, in de eerste plaats aan individueel lijden, maar ook aan
de gemeenschap. Het wonen in een ongezonde of ongeschikte woning; de noodgedwongen
besteding van 1/3de, of zelfs de helft van het inkomen aan huisvesting; de situaties van
uitsluiting op de woonmarkt,... brengen een onvoorstelbare kost met zich mee:
schoolachterstand, gezondheidszorg, gerechts- en procedurekosten, kosten voor verblijf in
onthaalcentra, onder-consumptie van andere fundamentele goederen.... Kortom, de kost van
de uitsluiting, waar ook elders in dit Verslag herhaaldelijk wordt op teruggekomen.
“Zou het niet beter zijn te investeren in het recht op een woning, in een woningtoelage
voor lage inkomens, in een pedagogische begeleiding om de woononderbrekingen te
voorkomen ?”
Veel mensen onderstrepen tegelijk de complexiteit van een interventie van de overheid op
de woonmarkt en de noodzaak ervan : het gaat erom een evenwicht tot stand te brengen, te
beslissen over het recht van de burgers op een degelijke en toegankelijke woning en het
recht van degenen die een onroerend goed bezitten, op een rechtvaardige vergoeding voor
hun kapitaal.
Het zoeken naar criteria voor het bepalen van een redelijke huurprijs (in het verslag een
technische controle van de kwaliteit van de woningen genoemd) en de huurtoelage voor de
laagste inkomens, zijn voorstellen die kunnen worden uitgevoerd met respect voor de
rechten van allen.
Het is niet de bedoeling van deze algemene conclusies om alle voorstellen weer te geven die
in de drie hoofdstukken ontwikkeld worden.
Naar het voorbeeld van de werkmethode die gebruikt wordt door de initiatiefnemers van het
Europese Handvest voor het recht op wonen en de strijd tegen de uitsluiting (zie
sluitstuk), stellen we hier enkele prioriteiten voor om in te schrijven in een “lastenboek”
teneinde het recht op wonen voor iedereen te doen vooruitgaan. Dit “lastenboek” stelt
enkele principes voor, waaronder het repect uit ervaring essentieel blijkt te zijn, om het
fundamenteel recht op wonen te verwezenlijken.
* Eerste prioriteit :
WONEN 289
Het woonbeleid moet op alle niveaus gevoerd worden, niet enkel op lokaal, maar ook op
communautair, regionaal en federaal niveau. Het moet opgenomen worden in een
allesomvattend, coherent beleid dat neen zegt tegen armoede en alle fundamentele
rechten voor allen toepast.