Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

• De maatschappijen moeten verplicht worden om elke weigering van
toekenning van een sociale woning schriftelijk te rechtvaardigen en aan de
betrokkenen te betekenen. Zo moet een controle op die weigeringen mogelijk
gemaakt worden.
Tenslotte blijft de aanwezigheid van huurders van de wijk of meer in het algemeen de
verenigingen die de armsten vertegenwoordigen binnen de toekenningscomités, een
discussiethema.
• Er gaan veel stemmen op voor hun aanwezigheid als waarnemers die
toekijken op de naleving van de prioriteiten en de quota’s, maar geen
stemrecht hebben bij de individuele toekenning van woningen.
De verenigingen waar de arme burgers het woord nemen stellen uitdrukkelijk
dat het niet de taak is van de verenigingen van arme mensen, noch van
individuele burgers, huurdersverenigingen en dergelijke om controle uit te
oefenen op de individuele toekenning van sociale woningen aan kandidaathuurders.
Zij beschouwt de controle op de sociale woningmaatschappijen als
de taak van de bevoegde of te installeren overheidsinstanties.
• Anderzijds zullen de sociale woningmaatschappijen, in het kader van de
openbaarheid van bestuur, jaarlijks de globale en preciese cijfers bekend
maken van de toekenningen in relatie tot enerzijds de inkomenspositie van de
personen die een woning toegekend kregen en anderzijds in relatie tot de
toewijzingsprioriteiten. Zo moet een toetsing en evaluatie mogelijk worden.
• Het beheer van de sociale huisvestingsmaatschappijen
WONEN 287
De onafhankelijkheid van de instanties die het beroep van personen en verenigingen moeten
controleren, zowel betreffende de toekenning van woningen, als het beheer van deze
woningen (uit te voeren werken, bedrag van de lasten) moet verzekerd worden door de
voogdij-overheid. Het is te vroeg om een uitspraak te doen over de rol van de sociale
afgevaardigden in het Brusselse Gewest en de afgevaardigden in het Waalse Gewest.
• De systematische vertegenwoordiging van huurderscomités, zelfs louter ter
raadpleging, in het globaal beheer van de sociale huisvestingsmaatschappijen,
is een weg die bijdraagt tot een democratisering op lokale schaal.
• Tenslotte dringen de partners van het Verslag aan op het uitwerken van een
sociaal huisvestingsbeleid op het niveau van de arrondissementen. De
buitenwijken en landelijke zones moeten aangemoedigd worden om de sociale
huisvesting te promoten in overleg met een reeks andere actoren : OCMW’s,
sociale verhuurkantoren, actieve verenigingen.
Het opnemen van verenigingen, vertegenwoordigers van arme personen en
gezinnen, zelfs ter consultatie, in het globaal beheer van sociale
woningmaatschappijen heeft slechts zin in de mate dat het algemeen sociaal
huisvestingsbeleid werkelijk toegankelijk is voor de armste burgers. Zoniet
fungeert een consultatie en deelname louter als alibi en komt ze neer op
tijdverlies.