Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

gedwongen tot alleen zijn of familiebezoek. Ik heb geen keuze.”
De beslissing inzake toekenning van het bestaansminimum of aanvullende steun, gaat niet
alleen gepaard met controle achteraf over de besteding ervan.
In de beslissing, vooraf, over de bestemming van het geld, wordt vaak gesteld dat het enkel
besteed mag worden aan basisgoederen als voedsel, huur, kledij, e.a. Cultuur wordt daar niet
bijgerekend.
Elders in dit hoofdstuk is reeds uiteengezet dat ‘cultuur’ niet tot het vanzelfsprekend
uitgavenpatroon gerekend wordt door diensten als een OCMW, omdat het niet algemeen
erkend is als een basisbehoefte.
“Ik heb boeken thuis, die ik nog gekocht heb voor dat ik op het OCMW stond.”
Nadien zou dit wellicht niet meer, of moeilijk, mogelijk geweest zijn.
CULTUUR 315
Anderzijds komt er binnen de OCMW’s ook hierin stilaan verandering. Sommige OCMW’s
onderzoeken de mogelijkheid om individuele steuntrekkers specifieke toelagen toe te
kennen voor culturele projecten. Andere OCMW’s verlenen gezinnen reeds steun voor
vakantieprojecten. Soms ondersteunen OCMW’s financieel gezamenlijke vakantieinitiatieven
door de gemeente opgezet, zodat ook arme mensen kunnen deelnemen. Nog
andere OCMW’s recruteren zelfs heel actief arme mensen voor vakantie- en culturele
initiatieven. Enkele OCMW’s maakten het (financieel) mogelijk dat jongeren buitenlandse
culturele stages konden volgen (plastische kunsten en sport). Sommige OCMW’s
bemiddelen uitdrukkelijk om geplaatste kinderen (in instellingen) samen met hun ouders de
vakantie te laten doorbrengen.
Deze interessante ontwikkeling blijft echter vooralsnog beperkt. Zulke initiatieven worden
meestal genomen omdat enkele mensen (voorzitter, raadsleden, maatschappelijks werkers)
zich bewust geworden zijn van het belang daarvan voor de concrete mensen en gezinnen die
ze kennen. Deze initiatieven zijn echter vooralsnog ‘gebonden’ aan het gemeentebeleid
inzake OCMW-werking.
Het spreekt voor zich dat deze ontwikkeling navolging verdient, zodat cultuurondersteuning
een werkelijk recht kan worden in elke gemeente.
Ondersteuning voor cultuur door OCMW’s dient in elke gemeente een recht te
worden.
De dialoog-werkgroep ‘Cultuur’ van het Algemeen Verslag sluit in deze kwestie geheel aan
bij de conclusies die binnen de werkgroep OCMW-hulp getrokken werden (Zie hoofdstuk
1.2. Recht op welzijn).
Het gezinsinkomen moet met andere woorden van die aard en grootte zijn dat daarmee
cultuur mogelijk is voor alle gezinsleden. Er zullen ook kansen moeten geschapen worden
opdat mensen individuele culturele ‘projecten’ kunnen aangaan. Wie nu eenmaal
noodgedwongen afhankelijk is van bijstand zou minstens een “rijker”, d.w.z. een meer
“normaal” leven kunnen leiden, wanneer deelname, bijdrage en opbouw aan het cultureel
leven een effectief recht zou zijn (bv. voor het volgen van cursussen, om kinderen in de
gelegenheid te stellen deel te nemen aan lessen in academies en elders (muziek, ballet,
tekenen, sport, enz.)