Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

INLEIDING
“Wat ik zelf niet gekend heb in mijn jeugd, dat wil ik aan mijn kinderen geven : liefde,
genegenheid, warmte. Ik leef voor mijn gezin. Het is voor mij een plezier mijn kinderen
rond mij te hebben. Ik vecht ervoor dat ze niet in een internaat terechtkomen. Dat is
mijn doel in het leven en ik doe alles om dat te bereiken. Ik span mij volledig in voor
mijn kinderen. Als ik mijn kinderen niet had, waar zou ik dan staan ? Ik heb iets om
voor te vechten. Ik leef voor mijn kinderen”.
Van bij het eerste overleg, hebben de armen duidelijk verklaard dat het eerste hoofdstuk van
het rapport gewijd diende te zijn aan het gezin. De bescherming van het gezinsleven is de
motor die de armsten doet handelen. Het spreekt vanzelf dat huisvesting, gezondheid en
tewerkstelling..., die trouwens erkend zijn als fundamentele rechten, essentiële voorwaarden
zijn voor het leven in gezinsverband. Diepe armoede betekent een schending van deze
fundamentele rechten en maakt het stichten van een gezin onmogelijk.
Een getuigenis van een organisatie waar de armen bijeenkomen, verduidelijkt veel :
“Dit midden spreekt altijd over het gezin. In geen enkel ander midden wordt zo
uitdrukkelijk en ononderbroken over ‘het gezin’ gedroomd en gesproken, terwijl een
gezin voor hen nooit vanzelfsprekend is, ze moeten altijd een maximum aan energie
investeren om bij elkaar te kunnen blijven. Heel de hulpverlening is er niet op uit om
hun kinderen terug thuis te krijgen of thuis te houden, daarom wordt de hulpverlening
door de armen afgewezen. In hun concreet gedrag is er veel ruzie, zijn er voortdurend
moeilijkheden en breuken. Zeer vlug daagt een nieuwe partner op voor zichzelf en
voor de kinderen. Er is geen rust vooraleer het gezin terug volledig is.”
Dit hoofdstuk wil getuigen over de absolute noodzaak om een op het gezin gericht
armoedebestrijdingsbeleid te voeren. In de verschillende dialoog-werkgroepen waren
hulpverleners, jeugdrechters en deskundigen getuige van de diepe pijn die de armen treft,
wanneer het gaat over iets dat hun het meest dierbaar is : hun gezin, hun kinderen. Het
wordt steeds duidelijker dat op dit vlak de mensenrechten het meest en het scherpst
geschonden worden.
• Er is een dialoog op gang gekomen
De dialoog rond het thema van het gezin bracht verschillende personen samen :
afgevaardigden van organisaties waar de armen bijeenkomen, afgevaardigden van
verschillende soorten opvangcentra, een magistraat... Een aantal van hun uitspraken in
verband met deze ontmoetingen :
“Wat ik heel bijzonder vond is, dat de dialoog bij de armste gezinnen zelf vertrok. Hun
inbreng werd als vertrekpunt genomen en die was verder richtinggevend en bepalend
voor het gesprek dat zich dan verder ontwikkelde”.
“Ook de mensen van de diensten hebben met ijver de zaak van de armsten verdedigd
en gediend”.
“De dialoog was reëel, want we denken begrepen te zijn geworden”.
GEZIN 27
“Het leek er op dat, voor één keer, het gesprek tussen beide partijen werkelijk over
eenzelfde bekommernis ging en er werd ontdekt dat onze belangen gelijklopend zijn”...