Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

• Op individueel niveau
Het leven met gezinnen in moeilijkheden
Een gezin dat de huur niet meer kan betalen, door de buurt wordt uitgestoten, dat door
werkloosheid in verveling wegzinkt, dat het dagelijks gevecht opgeeft, is een gezin dat hulp
nodig heeft. De sociale huisvestingsmaatschappijen hebben een bijzondere
verantwoordelijkheid terzake.
Er moet een inspanning gedaan worden om personen en gezinnen te informeren : informatie
over de mogelijkheden om van een verhuis-installatie huurtoelage (VIHT) te genieten, over
de rechten op de herziening van de huurprijs bij wijziging van de gezinssamenstelling, over
de berekening van de huurlasten, over haalbare energiebesparingen, over kortingen op de
onroerende voorheffing.
Verder moeten ondersteuningsmaatregelen worden ingevoerd.
WONEN 281
De armste gezinnen herhalen hun behoefte aan respect voor hun privé-leven en hun
waardigheid. Ze benadrukken dat een kwalitatieve sociale ondersteuning gemeten wordt aan
de autonomie die zij erdoor verwerven. Ze dringen erop aan rekening te houden met de
tijdsfactor, die vereist is voor de heropbouw van wat een leven van ellende, uitbuiting en
opeenvolgende mislukkingen vernietigde.
Elke sociale huisvestingsmaatschappij moet aandacht hebben voor de geschiedenis van elk
van haar huurders. Deze geschiedenis kennen is de eerste voorwaarde voor een nuttige
tussenkomst.
Zo zal een sociale huisvestingsmaatschappij die getuige is van de strijd die een gezin voert
om de hoede over geplaatste kinderen terug te krijgen, zich moeten bekwamen om haar
sociale taak uit te voeren door deze terugkeer te bevorderen door de toekenning aan het
gezin van een woning in functie van het totaal aantal kinderen.
Getuige zijn van de hechte solidariteit die een gezin in leven houdt, zal ervoor zorgen dat de
betrokken sociale huisvestingsmaatschappij dit gezin niet straft wanneer het onderdak biedt
aan een ouder of een verwant in moeilijkheden. (Zie ook elders in dit hoofdstuk : de
solidariteit van samenwonenden).
Tenslotte zal het beleven van de voorbijgaande administratieve moeilijkheden waarmee een
gezin vecht, de betrokken sociale huisvestingsmaatschappij toelaten een afbetalingsplan
voor achterstallen te bepalen, in overeenstemming met de oplossing van deze
moeilijkheden.
Dergelijke acties vergen van de sociale huisvestingsmaatschappijen de wil om de problemen
te delen van de gezinnen waarmee ze in aanraking komen en menselijk en financieel in
sociale begeleiding te investeren. In deze wil om met hen te delen mag niet worden
geïmproviseerd. Dit wordt dag na dag opgebouwd in concrete ruimten voor ontmoeting en
partnerschappen met de armsten en de verenigingen die hen vertegenwoordigen. De
ervaringen van verschillende maatschappijen die besloten hebben in een sociale
dienstverlening te investeren, werpen hun vruchten af op het vlak van de versterking van de
gezinnen en van het budgettair beheer van de maatschappijen.