Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

Zo zei een jeugdrechter ooit aan een organisatie die met de armsten samenwerkt :
“Stop met liegen en leer me de armoede kennen”.
De meeste gezinnen die met een plaatsing of een andere maatregel geconfronteerd worden,
hebben weinig inzicht in de verschillende stappen in de ganse procedure. Ook de rechten en
plichten van de mensen die over hun een oordeel vellen, zijn allerminst duidelijk. Typerend
in dit verband is het getuigenis van een begeleidster die een arme vrouw vergezelde naar de
jeugdrechter :
(Tot de begeleidster):“Mevrouw, wilt u even aan de moeder zeggen wat ik gezegd heb?
Ze verstaat me niet”.
Zo werd er in de dialooggroepen op gewezen dat de Decreten inzake Bijzondere
Jeugdbijstand bepaalde rechten hebben ingebouwd voor de gezinnen, zonder dat deze ze
kunnen uitoefenen :
“Men moet rijk zijn om geïnformeerd te zijn. Wij staan voor de paradoxale situatie dat
privé-structuren de mensen moeten verdedigen tegenover overheidsstructuren die
verondersteld worden om hen te helpen” (Een deskundige).
• De gezinnen hebben recht op duidelijke informatie over alle stappen in
de procedure van een plaatsing en wat erop volgt. Daarbij moeten ook de
plichten van de plaatsende instanties steeds verduidelijkt worden.
• Een in begrijpelijke taal opgestelde brochure is één van de middelen om dit
recht op informatie in praktijk om te zetten
• Waarom geplaatst ?
* De noties “Kind in gevaar” en “problematische opvoedingssituatie”
Een plaatsing kan gebeuren wanneer men oordeelt dat het kind (de kinderen) zich in een
gevaarssituatie bevinden. De term “kind in gevaar” werd enkele jaren geleden vervangen
door de omschrijving “problematische opvoedingssituatie”. Het blijft echter een kwestie van
interpretatie : de gronden voor een uithuisplaatsing zijn erg subjectief.
“Wanneer een kind thuis afgeranseld wordt en dit komt ter ore van de instanties, dan
wordt daar erg verschillend op gereageerd. In arme milieus bestaat er een grote kans
dat het kind geplaatst wordt. In rijke milieus hebben ze daar andere oplossingen voor”.
“Soms worden er door de procureur jongeren naar onze dienst verwezen, die, als ze in
een arm gezin zouden leven, wellicht naar de jeugdrechter verwezen waren” (een
begeleider van een Dienst Geestelijke Gezondheidszorg).
De vraag is waar het “gevaar” voor het kind schuilt ? Is het verblijf in het gezin
“gevaarlijk” of is juist de uithuisplaatsing “gevaarlijk” ?
Moeten we “objectieve plaatsingsgronden” omschrijven ?
GEZIN 57
Deze vraag vormde een discussiepunt binnen de werkgroep. Sommigen menen dat dit
willekeurige plaatsingen zou kunnen voorkomen. Is het echter wel mogelijk om de redenen