Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

WONEN 262
Een andere manier om de relatie huurder-verhuurder veilig te stellen, verloopt via het
optreden van een derde persoon als bemiddelaar tussen verhuurders en huurders.
De tussenkomst van deze derde verzekert de verhuurder het beheer van het huurcontract,
meer in het bijzonder de regelmatige betaling van de huur, het onderhoud van de kamers en
de oplossing van geschillen met de huurders. Parallel hiermee verzekert ze de huurder dat
zijn financiële (huurprijs in het algemeen onder de marktprijs, eventueel budgettair beheer)
en sociale moeilijkheden (zoeken naar een woning, eventueel sociale begeleiding) in
aanmerking worden genomen.
Het primerend belang van deze formule is evenwicht brengen in de machtsverhouding die in
de praktijk vaak in het nadeel van de minder bedeelde huurder uitvalt.
Een tweede belang schuilt in de dynamiek van het partnerschap die ze vereist. De armste
burgers weten hoe belangrijk het is om de krachten en middelen te verenigen om te
evolueren. Ze benadrukken daarom de brede waaier van partnerschaps- en
samenwerkingsformules tussen openbare instanties en lokale privé-initiatieven en wijzen
hierbij op de eventuele risico’s (onderworpen aan de goede politieke wil van de betrokken
openbare partners, klantenwerving, enz).
De armste mensen dringen erop aan dat noch beheersvoorschriften, noch financiële
verplichtingen de groepen met het hoogste risico en de zwaksten uit deze initiatieven
uitsluiten. Ze vragen coherentie tussen het gebruikte middel en het nagestreefde doel indien
men een bijkomende mislukking wil voorkomen, waarvan de zwaksten de eerste
slachtoffers zouden zijn.
Zo moeten huisuitzettingen tot elke prijs vermeden worden. Is de begeleiding van de
ondergebrachte gezinnen soms vereist, dan moet dit gebeuren met respect voor hun
autonomie en hun verleden, rekening houdend met de factor “tijd” in elke sociale activiteit
met de armsten.
De sociale verhuurkantoren (S.V.K.), de “solidaire contracten” - toegepast in de gemeente
Sint-Gillis; de erkenning door sociale huisvestingsmaatschappijen van privé-contracten, de
onderverhuur door een gemeente, een OCMW of een privé-vereniging van woningen die
aanvankelijk voor hen gehuurd werden, passen in deze optiek en tekenen perspectieven voor
het “socialiseren van de huurmarkt” en openen de privé-huurmarkt voor de gezinnen met de
laagste inkomens.
De S.V.K. zijn vooral belangrijk omwille van de invoering van een solidariteitsbeginsel
tussen de verschillende eigenaars die hen hun goed toevertrouwen. Het S.V.K. behoudt
immers een deel van de huur en stort het saldo door aan de verhuurder. Dit aandeel vormt
een soort bijdrage voor een gemeenschappelijk waarborgfonds dat gebruikt wordt bij
eventuele insolvabiliteit van huurders.
• Deze initiatieven trekken de aandacht van alle krachten op het terrein
(OCMW’s, sociale diensten,....). Ze moeten geloofwaardig gemaakt worden in
de ogen van het grote publiek opdat het aantal aldus beheerde woningen zou
toenemen.