Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

verenigingen die hen vertegenwoordigen, moet toelaten de procedures van de
maatschappij, de rechten en plichten te kennen.
Centralisering van de kandidaturen
• De centralisering van de kandidaturen in een centraal register zou een eind
maken aan de praktijk van de inschrijving bij verschillende maatschappijen en
de vraag (zijn belang, zijn kenmerken) beter leren kennen, wat een
elementaire vereiste is voor goed beheer.
• Een centraal register, georganiseerd per arrondissement of per Gewest, zou
voor elke kandidaat enerzijds betekenen dat zijn vraag wordt beschouwd als
vraag voor alle maatschappijen van het arrondissement of het Gewest;
anderzijds om zijn rang en het eventuele voordeel van een of andere prioriteit
te controleren.
Deze centralisering zou geen hinderpaal mogen vormen voor de mogelijkheid om prioritaire
keuzen te maken betreffende de wijken waarin de kandidaat wil wonen.
Men zou erop moeten toezien dat de creatie van een dergelijk register geen perverse
gevolgen heeft. Zo zou een kruising van de gegevens van dit bestand met die van andere
registers zich kunnen keren tegen de betrokken personen, bijvoorbeeld bij het opstellen van
een officieuze “zwarte lijst” van slechte betalers.
Voor de armste gezinnen verhult het argument van de lokale autonomie om een dergelijke
centralisering te weigeren, in werkelijkheid de wil van enkelen om een ingeburgerde
praktijk van klantenwerving te behouden. Deze centralisering van de kandidaturen
impliceert trouwens geen centralisering van het beheer van de toekenningen.
De simultane centralisering van het aanbod (leegstaande woningen) zou de controle
mogelijk maken van de toekenningsprocedure en het respect van de prioriteiten.
• Toekenning van woningen
WONEN 286
“Ik trek een werkloosheidsuitkering van 23.500,-BF; over 5 maanden zal ik een
pensioen ontvangen van 16.000,-BF. Ik stel mij zoals velen de vraag hoe ik een huur
van 15.000,-BF zal betalen. Sinds 1987 wacht ik op een sociale woning, ik hoor naar
het schijnt niet tot de dringende gevallen. Hoe moet ik leven ?”
• De strikte toepassing van de prioriteitsregels is een elementaire vereiste.
Bepaalde verenigingen stellen voor om in de eerste plaats rekening te houden
met urgentiesituaties veeleer dan met de chronologische anciënniteit van de
kandidaturen.
• Er moeten controlemechanismen worden ingevoerd om de sector te
“depolitiseren” en de aanwezigheid van sociale actoren in de raad van beheer
moet worden overwogen. (Zie bvb. het hierboven geciteerd systeem van
regeringscommissarissen voor sociale woningen in het Vlaamse Gewest). Zo
zou de centralisering van de kandidaturen, aangevuld met een snelle
procedure voor individueel beroep bij de voogdij-overheid of een specifieke
commissie heel wat bedrog vermijden.