Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

OCMW 96
• In ieder geval dient erover gewaakt te worden dat de OCMW-raad, bij het instemmen met
een hulpvraag, geen bijkomende voorwaarden oplegt aan de hulpzoekende, tegen de wil van
de maatschappelijk werker zelf, onderstrepen de verenigingen waar de arme mensen het
woord nemen.
- Het systeem kan overigens nog verbeterd worden. Zo wordt gepleit voor bijscholing,
vorming of voor een basiscursus voor de raadsleden vooraleer deze hun mandaat aanvatten.
Een beter contact tussen maatschappelijk werkers en bestuur kan worden nagestreefd; zij
kunnen dossiers voorstellen. Ook mogen de kandidaat-raadsleden niet gekozen worden op
grond van het behaalde stemresultaat maar op grond van bekwaamheid, interesse en
motivatie. In grootsteden kan aan een minimim van deskundigen in de raad gedacht worden.
Een goed werkende raad wordt door sommigen een zegen en erg belangrijk genoemd.
Enkelen tenslotte staan wel achter de depolitisering en zouden bv. de beslissingen aan een
deskundige ambtenaar of een multidisciplinair team willen overlaten.
- Langs de kant van de verenigingen waar arme mensen het woord nemen meent men dat
althans de individuele dossiers moeten gedepolitiseerd worden. Men heeft het hier met
name over het gebruik om een dossier sneller te laten behandelen door beroep te doen op
een politicus. De politieke controle door de Raad wordt hier niet in vraag gesteld. Elk
dossier maakt aanspraak op gemeenschapsgeld. Daardoor is de politieke controle
gerechtvaardigd. Het voorstel om ook “ervaringsdeskundigen” te laten zetelen in de raad,
wordt ook door sommige OCMW’s ondersteund. Een dergelijke aanwezigheid zou voor
veel raadsleden bijzonder verhelderend kunnen zijn.
“De vraag blijft levensgroot : wat indien een meerderheid van de politieke fracties
zich niet solidair opstelt ? Daarmee valt en staat toch een sociale, solidaire politiek
ten aanzien van de armsten ?” - (een OCMW-verantwoordelijke).
Men moet er zich goed van bewust zijn, zo wordt betoogd, dat iedere OCMW-raad een
beslissende verantwoordelijkheid draagt inzake de solidariteit met de meest uitgeslotenen in
onze samenleving.
• Wie beroep doet op het OCMW moet inzage krijgen van zijn dossier en
het kunnen verdedigen op de Raad (+ gratis rechtsbijstand).
- Sommige OCMW’s stellen dat dit gebeurt, anderen formuleren twijfels rond een volledige
inzage. De “cliënt” kan wel zicht krijgen op feiten, maar niet op de hulpverleningsstrategie.
“Wat gebeurt er dan met verklaringen door derden en ook de relatie met de maatschappelijk
werker kan verstoord geraken ?”. Omtrent gratis rechtsbijstand wordt opgemerkt dat de
arme mensen moet geleerd worden om zich te verdedigen, een oproep die we ook in andere
dialoog-werkgroepen gehoord hebben.
• Tenslotte dient dringend werk gemaakt van een definitieve oplossing
inzake de bevoegdheid van het OCMW . Naar analogie van de Wet Onkelinx
die het probleem van daklozen regelt, zou het OCMW waar de nood zich
voordoet moeten verplicht worden om hulp te bieden. Misbruiken (aanvragen
tot hulp vanuit verschillende al dan niet fictieve domicilies) kunnen
voorkomen worden door een waterdichte registratie en coördinatie
(raadplegen van een centrale databank).
• Het domicilieprobleem, ook al uitvoerig aan bod gekomen in Hoofdstuk 3, waar het wonen
in marginale circuits besproken wordt, krijgt bij de OCMW’s veel weerklank. Dit wordt
reeds lang en al te vaak ingeroepen om bijstand af te wentelen met de hulpvrager als