Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

• Ruimer nog, pleiten de armste mensen voor een heuse socialisering van de
risico’s inzake huisvesting : de invoering van systemen voor huisvestingsverzekering,
bedoeld om huurders in moeilijkheden te helpen, bijvoorbeeld
bij verlies van werk.
Elk initiatief dat de huurlast kan verlichten verdient aandacht.
De verenigingen waar de armste burgers het woord nemen wijzen er nochtans op
dat voorstellen, zoals onder meer een ‘waarborgfonds’, na verloop van tijd
gemakkelijk de aandacht voor de hoofdvraag kunnen afleiden en pleisters
kunnen worden op wonden die helemaal niet zouden moeten bestaan. Zijdelingse
voorstellen die reageren op een ‘fragment’ van het vraagstuk, hoe nobel hun
oorspronkelijke bedoelingen ook zijn, kunnen té gemakkelijk nep-oplossingen
worden of zich definitief in de marge installeren. Dan is men veraf van de
oorspronkelijke vraag : welk inkomen is er nodig opdat iedereen een woning kan
betrekken, zonder voor de armoede waarin men leeft supplementair te moeten
boeten (door beroep te moeten doen op speciale maatregelen, stigmatiserende
procedures, e.a.).
- De fiscale instrumenten -
WONEN 250
Een aantal deelnemers aan de werkgroepen benadrukken het feit dat men de reglementering
van het algemeen stelsel van huurcontracten niet kan losmaken van andere instrumenten van
openbare actie, die een reëel regulerend effect op de immobiliënmarkt kunnen hebben.
Ze sluiten zich aan bij de voorstellen die werden ontwikkeld door andere partners en die
besproken moeten worden :
• veralgemeende perequatie van de kadastrale inkomens en compensaties
tussen gemeenten via de wijziging van de verdeelsleutels binnen het Fonds
der Gemeenten of van de opcentiemen;
• aangifte aan de belasting van natuurlijke personen van de reële privéhuurinkomsten;
aanmoedigende of afschrikkende fiscaliteit, in het licht van
het al dan niet naleven door de verhuurder van een objectief huurbedrag of
van een bepaald afschrijvingsniveau van zijn kapitaal;
• belasting op leegstaande woningen en kantoren en bestemming van de
opbrengst voor het sociaal huisvestingsbeleid, gericht op de armsten;
• aftrekbaarheid voor de huurder van alle of een deel van zijn huurkosten (op
dezelfde wijze als de aftrek die wordt toegestaan aan de inwonende eigenaar);
• een huisvestingsbank. Bepaalde OCMW’s of gemeenten hebben een
geïnformatiseerde gegevensbank aangelegd met informatie over de evoluties
in de huisvestingssector. Die gegevensbank kan ook worden geraadpleegd bij
het concrete zoeken naar een woonst. De huurder kan er verder nog terecht
voor juridische hulp in zijn relatie met de verhuurder.
Deze voorstellen dienen eerst nog dieper doordacht te worden. Ze zijn slechts
een aanzet. Bovendien is het erg moeilijk de eventuele negatieve of averechtse
effecten ervan te kunnen inschatten. Deze voorstellen vereisen eerst een
grondige toetsing en evaluatie.