Algemeen Verslag over de Armoede - Steunpunt tot bestrijding van ...

ARBEID EN SOCIALE BESCHERMING 172
Daar men niet koppig kan blijven wachten tot alleen de overheid met oplossingen voor de
bestaansonzekerheid komt aandraven, zijn reëel partnership met de armsten, dat berust op
waarden zoals solidariteit en samenwerking, en het delen in hun ervaringen eveneens een
voorwaarde om hun te helpen uit de armoede te geraken.
De twee volgende voorbeelden getuigen daarvan. Ondanks de onzekere en moeilijke situatie
waarin de armen leven, vindt men bij hen ook collectieve strijdlust en individueel
doorzettingsvermogen. Maar die energie en die moed zullen geen resultaten hebben als de
maatschappij de verzuchtingen en de moeilijkheden van de armen niet erkent en er geen
geloofwaardige oplossingen voor aanreikt.
* Andrée komt uit een heel kinderrijk en arm gezin. Ze krijgt zelf een kind als ze nog
erg jong is en heeft geen enkele opleiding. Samen met haar kinderen en broers en
zussen leeft ze van dag tot dag in een krot waarvoor ze geen huur betaalt. Een aantal
leden van Lutte Solidarité Travail kennen haar al sinds jaren. Een tiental jaar geleden
besliste ze naar de vergaderingen te komen en deel te nemen aan de activiteiten van de
vereniging. Ze verhuist en vindt een baan in het wit, waardoor ze later kan gaan
stempelen als ze ontslagen zou worden. Tijdens haar werkloosheid keert ze nog
regelmatig naar de beweging terug en neemt er vele taken op zich. Tegelijk geniet ze
vrijstelling van stempelcontrole. In die periode wordt ook haar gezinssituatie beter. Nu
drie jaar geleden besliste Andrée om een opleiding als gezinshelpster te volgen die
door de provincie Namen wordt georganiseerd.
Ze slaagde in die opleiding en werkt sindsdien in een dienst voor thuisverzorging. Ze
heeft zich opnieuw ingeschreven voor een opleiding als opvoedster en die opleiding
loopt nu af. In de vereniging blijft ze bepaalde functies waarnemen. Haar drie
kinderen zijn nu haast volwassen en ze wil zelf aan een toekomst werken die in het
teken staat van de solidariteit met al degenen die dezelfde moeilijkheden als zij hebben
doorgemaakt.
Uit haar woorden blijkt dat haar bewustwording mogelijk werd gemaakt doordat zij
deelnam aan de beweging. Bovendien waren er meerdere jaren nodig om weer
vertrouwen te krijgen en aan de toekomst te durven denken.
* Marc is al 10 jaar tewerkgesteld in de coöperatie Lutte, Solidarité, Travail. Samen
met zijn gezin leidde hij vele jaren lang een landlopersbestaan. Met vrouw en kinderen
heeft hij heel Frankrijk doorkruist, op zoek naar werk.
Dat was in de jaren 70. Toen hij bij de coöperatie kwam, had hij talloze baantjes
gehad, maar zondere enige specifieke opleiding. Hij heeft in de coöperatie een
opleiding gekregen met een normaal arbeidscontract voor onbepaalde duur. Hij was
toen al in de veertig. Het was pas na drie jaar in de coöperatie gewerkt te hebben dat
hij durfde te overwegen een RVA-stage in bouwtechnieken te volgen. Het hele team
van de coöperatie heeft hem goed gesteund, want zijn eerste dagen waren erg moeilijk.
Wat Marc moeilijk kon verdragen, dat was de sfeer die hem te zeer deed denken aan de
verschrikkingen die hij in zijn jeugd, op school en elders, had meegemaakt. De
minachting, de plaats achteraan in de rij, de schrik niet over voldoende kennis te
beschikken om die opleiding te kunnen volgen. Marcs grote overwinning was dat hij de
hele opleiding heeft gevolgd en vooral dat hij durft te overwegen nog andere
opleidingen te volgen. Die overwinning wil hij delen met al degenen die hetzelfde
doormaken als hij. “Wat ik gedaan heb, moet de anderen moed geven.”