Management en cost accounting

264
DEEL 3: INFORMATIE VOOR DE BESLUITVORMING
U wordt gevraagd:
a een tabel te maken, van 10.000 tot 80.000 eenheden, om aan te tonen welke
machine of combinatie van machines op elk niveau moet worden gebruikt om
de minimumkosten voor FG B.V. op te leveren;
b FG B.V. aan te bevelen:
i welk niveau van totale eenheden verkopen de grootste winst oplevert;
ii welke machine het aan de overzeese organisatie moet aanbieden en de
minimumprijs waarvoor het die machine moet aanbieden (op € 1.000 naar
boven afronden);
Laat zien welke berekeningen aan uw aanbeveling ten grondslag liggen.
c ervan uitgaand dat de prijs bij b.ii hiervoor acceptabel is, kort de drie
belangrijkste factoren te verklaren waarmee FG B.V. rekening moet houden bij
het maken van de evaluatiebeslissing.
U hoeft geen rekening te houden met belastingheffing.
13.19 Gevorderd: Vervangingsbeslissing en het conflict tussen
besluitvorming en prestatie-evaluatiemodellen
Paragon Products N.V. heeft een fabriek die een uitgebreid assortiment van plastic
huishoudartikelen maakt. Een van deze artikelen is een plastic borstel die is
gemaakt van een speciale grondstof die alleen voor dit doel wordt gebruikt. De
borstel wordt gevormd op een speciaal voor dat doel gebouwde machine die in
januari 1997 werd geïnstalleerd voor € 210.000 met een verwachte economische
levensduur van zeven jaar. Men veronderstelde destijds een restwaarde van nul
aan het eind van zijn levensduur. De machine werd afgeschreven in gelijke
bedragen, de afschrijfmethode die het bedrijf voor al zijn machines gebruikt.
Onlangs is een verbeterde versie van deze machine op de markt gekomen
tegen een kostprijs van € 130.000. Voor de bediening van de machine zijn twee
werknemers nodig, in plaats van de vijf werknemers die nodig zijn voor de huidige
machine. De machine gebruikt ook een ruwere kwaliteit grondstof die € 70 per ton
(1.000 kg) kost, vergeleken met de € 75 voor het huidige materiaal. Bovendien
verbruikt de machine slechts 60% van de stroom die de huidige machine verbruikt.
De verwachte levensduur van de machine is echter slechts drie jaar en de
verwachte restwaarde € 10.000.
De fabrieksmanager overweegt de huidige machine onmiddellijk te vervangen
met de nieuwe, omdat de leveranciers hem € 40.000 hebben geboden voor de
huidige machine, wat aanzienlijk meer is dan hij ervoor op de tweedehandsmarkt
kan krijgen. Voorwaarde is wel dat de machine voor januari van het nieuwe jaar
moet zijn geïnstalleerd. Dit zou echter betekenen dat de fabriek met een voorraad
oude grondstoffen, genoeg voor 40.000 borstels, zou blijven zitten. Een voorraad
die niet kan worden gebruikt en die bij doorverkoop slechts € 25 per ton zou
opleveren.
De borstelafdeling wordt gezien als winstcentrum. De huidige productiehoeveelheid
bedraagt 200.000 borstels per jaar die tegen een groothandelprijs van
€ 1 per stuk worden verkocht. De productie van elke borstel kost 2 kg aan
grondstoffen, 1 kWh aan elektriciteit à € 0,05 en per borstel € 0,25 aan directearbeidskosten.
De overheadkosten bedragen € 60.000 per jaar en omvatten € 10.000
supervisiekosten. Deze kosten zijn afhankelijk van het aantal werknemers. De
werknemers die niet meer nodig zijn voor de bediening van de nieuwe machine,
kunnen elders in de fabriek worden ingezet. Ze behouden hun huidige salaris,