Management en cost accounting

CASESTUDY'S
ironisch dat in de pogingen om op de hoogte te blijven van de huidige
ontwikkelingen op het gebied van management accounting, er vergeten was dat er
op het winstniveau moest worden gelet. Hij vond het vooral vervelend voor zijn
medewerkers. Ze hadden zich voortdurend zeer loyaal met het bedrijf getoond.
Natuurlijk zouden de meeste mensen zich wel weten te redden, als dat de realiteit
was. Mensen in deze streek hebben nu eenmaal moeten leren omgaan met
dergelijke vervelende dingen.
Op dat punt kwam de algemeen manager van Newtown tussenbeide. Hij vond
dat zijn collega een wel erg romantisch beeld schetste van de betrokkenheid in de
fabriek. Bovendien viel de situatie op de arbeidsmarkt tegenwoordig best mee. In
zijn ogen was het van belang dat de anderen eens terugdachten aan wat ze op de
verschillende accountingcursussen hadden geleerd; namelijk dat er niet te twisten
valt met harde accountingcijfers. Er is geen harder feit dan winstbepaling en het
had weinig zin om nu plotseling te gaan piekeren over de harde maatregelen die
het gevolg zouden zijn.
Vervolgens werd de algemeen manager van Westtown om een reactie
gevraagd. Zijn eerste reactie was dat hij het een lastige situatie vond. Hij had ook
met veel plezier in Northtown gewerkt, maar vroeg zich wel af of zijn collega uit
Newtown feitelijk met dezelfde mensen had gewerkt als hij. Hij vond verder dat
de cijfers er overtuigend genoeg uitzagen en dat hij zeker wist dat de collega’s van
financiën en marketing er op alle mogelijke manieren naar hadden gekeken. Hij
moest met tegenzin toegeven dat het er slecht uitzag. Maar dat gezegd, waren er
nog andere mogelijkheden? Hadden de mensen van accounting nog alternatieve
scenario’s?
De directeur bedrijfszaken reageerde als eerste. Eén mogelijkheid was de
fabriek in Northtown te verkopen. Het was een rendabele onderneming, hoewel er
duidelijk sprake was van overcapaciteit in dit segment van de markt, gezien het
potentieel dat door de nieuwe technologie werd geschapen. Dit was niet de ideale
tijd om te verkopen, zelfs niet als het zou gaan om een winstgevende business unit
met loyale werknemers en een goede omgeving wat betreft klanttevredenheid.
Aan de andere kant, zo sprak de directeur, is er altijd de optie om iets nieuws
te beginnen in de fabriek in Northtown. Als we vanuit twee fabrieken aan de vraag
kunnen blijven voldoen en als we onze markten voldoende kunnen segmenteren,
kan het bedrijf wellicht omschakelen naar een compleet nieuw productassortiment.
Hij zei wel dat dit een kostbare onderneming zou kunnen worden. Er zou
immers nog steeds fiks moeten worden geïnvesteerd in machines en in marketing.
Bovendien was het moeilijk in te schatten hoeveel het zou kosten om naar de
onderkant van de markt te verschuiven, gezien het feit dat vergeten, net als leren
nooit een kostenloos proces kon zijn. In zijn ogen zou een keuze voor diversificatie
rampzalige gevolgen kunnen hebben. Als die aanpak zou falen, zou dat
onvermijdelijk betekenen dat het bedrijf in zijn geheel grote verliezen zou lijden,
en ten slotte bij gedwongen ontslagen uitkeringen zou moeten betalen.
De algemeen manager van Northtown antwoordde dat hij het volste
vertrouwen had dat zijn medewerkers een dergelijke kans graag zouden grijpen
en dat het binnen de kortste keren een winstgevend operatie zou worden. Hij
voegde eraan toe dat niemand kon ontkennen dat zij een kans hadden verdiend om
te laten zien wat ze de komende jaren voor het bedrijf zouden kunnen doen. Er zat
een zekere logica in zijn laatste observatie. Het was immers niet zo dat de fabriek
in Northtown het bedrijf met grote verliezen had opgescheept, waarom zou dat
dan nu plotseling wel het geval zijn?
633