Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

KTHIM NË DASHURINË E PARË
“Sa pak i dhamë atdheut, vëlla,
sa pak i dhamë...”
Në qoftë se doni t’i dërgoni një mesazh, pyesni për numrin
e celularit të tij tek “VATRA SHQIPTARE – Patision 25“. Më
24 shtator 2007 mbush 73 vjet largësi nga vitlindja e tij, 1934...
Në qoftë se doni të mësoni se kush ishte “Dashuria e parë“
e tij, përsëri shkoni tek “VATRA SHQIPTARE – Patision 25 “,
trazoni librat dhe mes tyre do ta gjeni atë.
Në qoftë se doni të dini se kush është, atëherë po ju them
që është një burrë që në pamje nuk e nxjerr në pension, që në
gjallërinë e trupit, të lëvizjeve dhe në mimikën e fytyrës dhe të
shpirtit të tërheq e të bën për vete. Quhet Fehmi Oshafi, me
prindër të ardhur nga Dibra e Madhe në vitet më të vështira të
kombit tonë, atëherë kur në një tavolinë të madhe në Londër
fuqitë e mëdha të botës, me indiferentizmin e kriminelit
profesionist, e ndanë Shqipërinë për palcës së kurrizit, prenë
dhe morën kokat e krahinave, Dibrën, Prizrenin, Gjakovën...
Kosovën, Pologun, Ulqinin, Tivarin...
Në qoftë doni të dini diçka nga jeta e tij, atëherë me siguri
rreth boshtit të saj do të shohësh të marrë mish e të rrotullohet:
“Një kohë e shkurtër si aktor i Teatrit Popullor”, “Nxënës në
Liceun Artistik “Jordan Misja” në degën e regjisurës , “Regjisor
i estradës profesioniste të Elbasanit”.
Ndërkohë punonte edhe studionte me korrespondencë,
122