Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

se do të përgjigjesh tashmë jo në nivelin e mjekut të
përgjithëshëm, por në nivele të larta specialiteti e si i tillë
kërkesat janë shumë të larta.
- Tani ku punoni?
- Me marrjen e provimit ika nga sektori shtetëror dhe
kalova në sektorin privat, sektori i cili ka rrisqet e tij, por është
më i mirë jo vetëm nga shpërblimi, por edhe nga ajo që një
mjek e tregon veten e tij më mirë. Në sektorin privat duhet të
jesh më konkurrues, më luftarak, duhet të jesh gjithmonë në
korrent të të rejave të shkencës dhe të teknikës, sepse anestezia
është një specialiteti i tillë që shpesh kërkon edhe teknika të
reja. Në sektorin privat teknikat e reja futen të parat.
- Po aktiviteti në Tiranë?
- Në vitin 1997, kur u riktheva në Athinë, lashë të hapur
aktivitetin në Tiranë, aktivitet të cilin e shoh si të ardhmen e jetës
sime.
- Ju bashkëpunoni edhe në turizëm?
- Duke punuar për vete mendova se duhet të punoj edhe
për familjen time, për gruan dhe fëmijët. Gruaja, Anila, ka
mbaruar për matematikë. Pasi i rriti fëmijët erdhi momenti që
edhe ajo duhet të punonte. Kështu bashkuam dëshirat,
bashkuam bizneset dhe së bashku me Lulzim Mollohollin
hapëm një agjenci turistike, agjencinë “ILIRIA TRAVEL”. Atje
punon edhe gruaja ime, bashkë me gruan e Lulzimit.
- Në takimin me intelektualët ju shprehet dëshirën për t’u kthyer
në Shqipëri. Ju jeni minoritar…
- Ju kuptoj. Unë do të hiqja një paralele të tillë: Gjuha
amtare për mua është greqishtja, ajo është mëma, kurse shqipja
është fëmija. Për njërën kemi dashurinë për nënën dhe për
tjetrën kemi dashurinë për fëmijën. Ne dhe fëmijët tanë jemi
lindur e rritur aty, jemi ushqyer me dashurinë për atë vend,
me dëshirën për ta parë atë vend të ecë paralel me Greqinë
edhe me të gjithë Evropën, me dëshirën e mirë që secili të vërë
nga një gur në ato mure që po ndërtohen avash-avash, në atë
konstruksion që ka vështirësitë e veta të rritjes. Unë mendoj se
284