Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

fotografive e vidiove. Mario kishte lindur në Amerikë. Prindërit
e tij, babai dhe nëna, e kishin mëkuar çdo ditë, krahas me
qumështin e gjirit dhe me ushqimet e ditës edhe me fjalën e
bukur shqipe. Me të në familje flisnin vetëm shqip. Kur i treguan
gjyshin në hollin e aeroportit, ai nuk priti, por vrapoi dhe iu
hodh në qafë. I thirri shqip dhe bisedoi me të shqip…
…Gjysh e nip nuk ndaheshin. Shëtisnin bashkë, bisedonin
bashkë e nganjëherë flinin bashkë. Lidhja midis nipërve,
mbesave e gjyshërve është një lidhje e çuditshme, një lidhje që
psikologjia e kohëve e ka studiuar, por nuk ia ka gjetur arsyen.
Populli këtë lloj lidhje e dashurie e ka quajtur “Mjalti i Mjaltit”.
Ndoshta këto dy fjalë flasin më shumë se volume të tëra librash.
…Erdhi koha që gjyshi duhet të kthehej në Athinë ku kishte
pjesën tjetër të familjes dhe nipër me të cilët ishte lidhur po aq
fort. Mario nuk donte ta lëshonte…
…U gjet një tjetër rrugë. Mario do të udhëtonte së bashku
me gjyshin në barkun e avionit për të zbritur në aeroportin e
Athinës…
…Në Athinë u bë me dy gjyshër dhe me dy gjyshe, me
gjysh Jovanin e gjysh Mitatin, me gjyshe Lefterinë dhe gjyshe
Mimozën. Shkon herë tek njeri e herë tek tjetri, por gjysh Jovanit
nuk i ndahet as në shtëpi, as në rrugë dhe as në sheshin Agio
Nikolaos, ku do ta gjesh të luajë me moshatarët e tij në orët
pak para mesditës.
…Një mëngjes, tek pinim kafe me Jovanin në ballkonin që
sheh rrugën Olympias dhe dëgjon trokun e trenit elektrik tek
kalon në rrugën e hekurt në stacionin e Agio Nikolaosit, e pyeta
se si i thonë mirëmëngjes në anglisht. Më pa me kuriozitet dhe
pasi ngrysi vetullat më tha me një ton të prerë: “Këtu, më ka
thënë gjyshi, duhet të flasim vetëm shqip”. E flet bukur dhe
pastër shqipen a thua se ke përpara një fëmijë në Lushnjë,
vendlindjen e babait të tij, që nuk ka dëgjuar kurrë në jetën e
tij një fjalë të huaj.
Jovani më tregon se herë pas here ia çon sinjalin satelitor
në ndonjë stacion me përralla në gjuhën angleze. E ndjek me
152