Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

pleqëri të ketë një pronë të madhe e një urdi me qen të të gjitha
racave.
Dhe tani më thoni me të vërtetë: jam inxhiniere apo nuk
jam. Edhe po nuk ma thatë, mua nuk më ngel hatri. Ky stan
këtë bylmet ka. Nuk na e ka fajin kurkush nëse ne ndërruam
inxhinierllëqet.
U zgjata shumë, sigurisht pa një arsye. Në fund të fundit
çfarë u duhet juve se ku kam punuar e ku punoj unë? Çfarë të
reje u sjell unë, duke ua numëruar të gjitha gjërat një për një?
Në fund të fundit, këtë tablo të punës së gruas a nuk e keni të
gjithë në shtëpi, a nuk e shihni si shkon pa gdhirë e lodhur nga
gjumi i pakët dhe si kthehet e këputur si filiz i njomë mbi divan?
Gratë janë shpinë këputura e punëpadukura.
Këtë, pikërisht KËTË, e kanë kuptuar zonjat dhe nuk na
japin as IKA, as leje vjetore, as leje për ditët e shënuara fetare
që grekët i kanë me aq bollëk sa na dhemb kurrizi kur kemi për
të shtruar trapeza, dhe as dhoro, siç jemi mësuar tashmë t’i
themi dhuratës edhe kur shkojmë në Shqipëri e njerëzit na
shohin me kërshëri se çfarë fshehim pas asaj fjale...
...Sot ka grevë. Janë në grevë shoferët e autobusëve, të
trolejbusave, trameve, trenave, metrosë. Vetëm taksixhinjtë nuk
janë në grevë. Përveç parave që u marrin hallexhinjëve që janë
të detyruar të udhëtojnë me to që të mos humbasin vendin e
punës, në xham, që të duket si nga brenda, ashtu edhe nga
jashtë, kanë vënë një lajmërim me shkronja kompjuterike dhe
me ngjyra ku të thonë se, përveç euros së parë, sapo hyp në
makinë, përveç eurove që numëron sahati që nuk ecën, por
vrapon, duhet të paguash edhe një euro si “dhuratë për
Krishtlindjet”. Se nga e kanë sajuar këtë rregull askush nuk ta
thotë, ashtu si nuk ta thotë se pse ne, “inxhinierëve të
pastrimit”, ne që përcjellim nëpër duart tona higjienën dhe
pastërtinë e familjeve greke, që mbajmë pleq e plaka ulokë, që
rrisim me dashuri nëne fëmijët e zonjave që shëtisin
supermarketeve luksoze e buzuqeve, që nuk mungojnë t’i
hedhin mbi pjatancë bakshishe kamarierëve e hotelierëve, nuk
53