Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

punën projektuese…
Pas dhjetë ditësh mori ndërmarrjen në telefon dhe u tha
se projekti ishte gati. Pas vlerësimit të testit të “vonuar” dhe
befasisë së përjetuar, kjo përbënte një befasi që i kalonte
parashikimet.
I panë projektet një nga një, me hollësi dhe imtësi, me lupë
zmadhuese kur i thonë fjalës. Dhe, kur nuk gjetën asgjë për të
kundërshtuar, i thanë : “Që sot e tutje do të kesh pjesën tënde
në ndërmarrjen tonë”.
Ka kaluar kohë që atëherë. Inxhinieri i ri, arkitekt shqiptar,
në projektim e më pas në zbatim, u tregoi specialistëve grekë
se ai ishte i aftë për gjëra të mëdha. Inxhinieri që kishte “fituar”
konkursin, që tashmë bashkëpunonte me inxhinierin tonë si
vartës, shpesh e më shpesh shkonte për të marrë këshilla e për
të mësuar nga “alvanos-i”.
Tani, pas shumë vitesh, ai nuk është më pjesë, nuk ka
përqindje në atë ndërmarrje ndërtimi. E kundërta ka ndodhur,
ai ka pjesë në ndërmarrjen e tij, tashmë me një potencial e
autoritet të lartë në projektime dhe ndërtime në të gjithë zonën
lindore të Atikisë.
Këto m’i tha Grigor Konduri, m’i tha si diçka të zakonshme,
si një pjesë jete të kapërcyer për të në sajë të një pune me të
vërtetë titanike në profesionin e projektuesit dhe ndërtuesit në
një qytet të madh si Athina, ku konkurrenca dhe lufta për vende
të tilla pune është në shkallë sipërore.
129