Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

- Lushnja është një qytet që kërkon vëmendje nga të gjithë,
jo vetëm nga qytetarët, por edhe nga qeverisja. Atë që këta
nuk e kanë gjetur në Lushnje do të dimë ta sigurojmë nëpërmjet
drejtimit të mirë të bashkisë, në mënyrë që ta gjejnë veten edhe
emigrantët, që ata të investojnë në qytetin e Lushnjës, të
investojnë në Shqipëri.
- Një festë e bukur! Burra e gra, djem e vajza, nipër e mbesa,
gjyshe e gjyshër... A ka ndonjë traditë të një bashkimi të tillë?
- Kur vazhdonim studimet, në Universitetin e Tiranës apo
atë të Kamzës, bashkoheshim një ditë në vit, gjatë periudhës
shkollore, që nga shtatori deri në qershor. Kjo më tepër bëhej
në muajt e parë të vitit shkollor, në tetor – nëntor. Takoheshim
të gjithë, pavarësisht nga brezat dhe nga vitet. Të gjithë
lushnjarët akomodoheshin në një takim të tillë dhe me këngët
dhe humorin e asaj kohe kalonim momente të mrekullueshme.
Gjetëm një traditë që vinte nga brezat e mëparshëm. Edhe ne
kështu e lamë. Takimi kishte vlerat e veta, sepse shkëmbenim
përvojat për shkollën dhe jetën. Mund të them se ishte një gjë
shumë e bukur. Shikoj se kjo vazhdon edhe sot. Këtu qenka
ndryshe. Ne atje ishim vetëm studentë, kurse këtu janë brezat,
fëmijët, prindërit, gjyshërit, të gjithë bashkë. Këto janë takime
të bukura. Dje, në një moment familjar lushnjar, pashë të njëjtin
komunitet, shokët e mi që ishin të dy lagjeve kryesore të
Lushnjës, lagjja “Çlirimi” dhe lagjja “Loni Dhamo”, shokë të
një brezi apo të ndryshëm, por që ishin të gjithë lushnjarë. Kjo
ishte një gjë e bukur. Më pëlqen që një pjesë janë sistemuar në
punë, janë rregulluar dhe kanë krijuar një ekonomi, atë që ata
nuk e gjetën dot në vendin e tyre, e gjetën këtu tek vendi fqinj.
Për këto motive ne duhet që edhe në marrëdhëniet e fqinjësisë
së mirë të gjejmë ndonjë mundësi të binjakzimeve me ndonjë
nga minibashkitë e Athinës apo të periferisë së saj. Këtu me të
vërtetë është Lushnje.
- Lushnja, atje në Lushnje, a ka një ditë që t’i mbledhë lushnjarët
bashkë?
- Shumë e bukur (qesh) “Lushnja atje në Lushnje”! (qesh).
252