Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

RASTI IM PËRBËN NJË SKANDAL
TË VËRTETË POLITIK
Bisedë me intelektualin GAZMEND KAPLLANI
Personalisht Gazmend Kapllanin e kam njohur më 29 mars
të vitit 1998, kur në një mbledhje të shoqatave të emigrantëve
shqiptarë në Athinë u vendos të krijohej një Komitet për
Koordinimin e Emigrantëve Shqiptarë, mbledhje në të cilën ai
u zgjodh njëzëri drejtues i këtij Komiteti. Si student ishte bërë
i njohur për mbrojtjen aktive që u bënte publikisht emigrantëve
dhe për qëndrim në krye të situatave.
Fatkeqësisht, siç ka ndodhur dhe ndodh rëndom në
organizimet e mërgatës shqiptare, nuk kaloi asnjë javë dhe ndaj
tij filloi një luftë e paprinciptë bërrylash që çoi në vdekjen e
Komitetit dhe në një pjellshmëri marramendëse shoqatash
fantazma.
Asokohe unë e ndjeva për detyrë që t’i qëndroj krah…
Sot, kur ndaj tij janë ngritur e rrokullisen shkrepat e zinj
të racizmit e të ksenofobisë, kur filizat e rinj të së ardhmes
demokratike shqiptare kërkojnë t’i shkulin sapo lëshojnë rrënjët
e para, nisur edhe nga një përvojë jetësore imja, e ndjeva për
detyrë t’i vihem përsëri në krah…
Për mua, njerëz si Gazmend Kapllani, janë e ardhmja e
politikës demokratike shqiptare. Me njerëz të tillë në drejtim të
shtetit e të shoqërisë shqiptare e ardhmja evropiane e
271