Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

NOTA MBI PENTAGRAMIN E PUNËS
SË LEVISIT
E kisha parë tek gishtat e tij lëviznin mbi tastierën e kitarës
dhe tundnin telat në të gjithë notat e pentagramit. E kisha
dëgjuar tek zëri melodioz hynte mes sokaqeve të kalldrëmta
korçare, duke kërkuar dashuritë njerëzore...
E shoh tek gishtat e tij futen mes gjoksit, krahëve e këmbëve
të shpendit e thika zhvesh mishin si të zhvishte një dorë garsoni
pallton e çmuar të një zonjusheje. E dëgjoj tek flet pa e ndarë
vëmendjen nga unë e pa e ndarë shikimin në punë...
Ky është Levis Xeka apo Leonidha, siç e thërrasin në
Hartaqi, një njësi në rrugën Eleftherios Venizellos 68 të Pireut,
njësi tregtare, e cila merret me përgatitjen e mishit gjiro, suflaqe
etj., me të cilat furnizon pothuajse shumicën e zonës së Pireut.
Pronari, Jorgo Karamani, me rrënjë të moçme shqiptare
ka edhe ndërmarjen e tij, një fermë për prodhim mishi në
Lepçohara dhe Megara. Është vet i treti vëlla. Punojnë që të
tre bashkë. Në Pire kanë punishten që është katërkatëshe. Kanë
edhe një sulfaxhiko më poshtë, ku ka shumë punë...
...Levisi punon. Unë e pyes. Diktofoni regjistron...
- Kur ke ardhur në Greqi?
- Në Greqi kam ardhur në vitin 1996. Erdha me vizë, por
kjo ka qenë hera e dytë. Herën e parë, në vitin 1993, erdha më
këmbë në Greqi, thjesht për ta provuar. Më këmbë nuk më eci.
Punova në Veria, vilnim pjeshkë dhe bënim punë të tjera në
263