Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

atë që neve na ndodh çdo ditë. Kështu që loti prandaj ishte i
vërtetë.
- A mund të prezantohesh pak. Kur e fillove karterët e teatrit?
- Dëgjo. Unë ika nga shtëpia shumë e vogël, shumë e vogël.
Ika për të ikur një lugë nga sofra, sepse ne mbetëm katër motra
të vogla jetime. Dhe nëna ime thoshte: “Kam katër vajza, katër
male në kurriz“. Dhe, vërtet, ashtu ishte. Nuk e di, ndoshta
kishte lindur brenda vetes time ajo që unë diçka do të bëhesha
për skenën. Është interesante. Kam një shenjë në këmbë, e kam
djegur aksidentalisht me mashë, kur kam qenë e vogël. Babai
më thoshte: “Babai do të të bëj artiste”. Babain unë nuk e mbaj
mend, se nuk e dija se fëmijën e rrisin dy prindër, por ma
thoshte më vonë nëna “se do të bëj babai artiste, do të të vesh
çorape satapure, që të mos duket këmba e djegur“. Dhe,
çuditërisht, kështu erdhën ngjarjet.
Unë fillova të punoj që në moshën trembëdhjetë vjeç, akoma
nuk dija se ç’ishin skenat. Luanim me shkollën, recitonim,
këndonim. Fillova të punoj në kombinatin e peshkut që u hap
atëherë, në 55-sën a 56-tën, kur unë akoma nuk i kisha bërë
trembëdhjetë vjet. Dhe, ngaqë isha shumë e vogël, në fillim më
vunë të laj peshkun, por ato halat e peshkut m’i shponin duart
dhe mu enjtën. Pastaj më vunë për të ruajtur salcën. Më ulnin
në karrige. Bëje hesap, isha kaq e vogël, saqë këmbët nuk më
ceknin në tokë dhe shpeshherë më zinte gjumi duke ruajtur
sahatin që të mos digjej salca.
Në një konkurs që u bë në Tiranë me repartet ushtarake
unë isha si valltare, kurse Petraq Karaja ishte si recitues. Aty
na dhanë fletë lavdërimi. Këtu filloi ngacmimi i parë. Pashë
Tiranën, pashë skena të mëdha, njerëz të kulturës e të artit....
Shpeshherë, turp nuk është ta them, (psherëtin)... Ne e
kishim shtëpinë lart në tarracë. Poshtë nesh ishte një
berberhane. Dhe kur na mungonin lekët për bukë, unë zbrisja
poshtë në berberhane, merrja një furçë dhe fshija nga mbrapa
të porsaqethurit, të cilët më jepnin dy lekë, tre lekë, pesë lekë.
Dhe këto unë i mblidhja për të nxjerrë bukën e ditës. Ishte
68