Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

të freskët … Mirë që na çonim në fermën e “Çlirimit” ose në
kooperativën e Qenasit dhe, mes bimëve të pambukut, vjeshtës,
të gjenim ndonjë komisht, siç u thonin vendasit pjeprave të
njomë, farat e të cilëve i hidhnin gjatë prashitjeve që vjeshtës
të shuanin etjen dhe urinë, tek vilnin pambukun e bardhë…
…Duket sikur u larguam nga tema, duke i përcjellë lexuesit
të sotëm diçka që duket se i përket mesjetës, diçka ireale që
bota e sotme shpirtrore dhe kamore e tyre nuk e honeps dot.
Vangjeli, siç thashë, ishte në një klasë me mua. Trup
shkurtër, me flokë të dendur në ngjyrë të zezë rreth një fytyre
gjithnjë serioze, veshur me një xhaketë kafe e me pantollona
gri, në një moshë të paktën sa dyfishi i moshës sonë. Ai, mes
nesh, i ngjante një burri në moshë, ulur në bankë me nxënës të
shkollës fillore. Ishte studius dhe shqipen e fliste mjaft mirë.
Shoqërohej më tepër me Jorgo Milon nga Himara, me të cilin
flisnin greqisht. Me ne të tjerët nuk hynte gjatë në bisedë, si të
kishte frikë se i hiqnim nga shpina, paksa e krrusur, barrën e
halleve që dukej se fshihte.
Vangjelin e kam në një fotografi me të gjithë shokët e klasës
së 3-të B, në një moment pas orës mësimore të mekanikës
bujqësore, me traktorin BTZ prapa. Është i katërti në radhën e
dytë duke filluar nga e majta, në mes të njërës prej motrave
Mustafaraj, Sotiraqit nga Fieri (prapa), Dhionisit nga Piluri,
Shefqetit nga Dibra dhe Lirionit e Llazarit nga Patosi.
Vangjeli një ditë nuk u duk më në klasë. U tha se e kanë
çuar në Bashkimin Sovjetik për studime, ashtu siç kishin çuar
asokohe në Çekosllovaki, Hungari e Poloni shumë grekë që
ndodheshin në Shqipëri.
Asokohe ishim ende të vegjël dhe shumë gjëra që kishin
lidhje me botën politike nuk i kuptonim. Kishim dëgjuar se në
Shqipëri kishin ardhur shumë grekë, por arsyen pse kishin
ardhur e kishim shumë të mjergullt. Më vonë do të mësonim
për betejat e Gramozit, për kalimin e kufirit shqiptar të afro
treqindmijë partizanëve grekë që kishin luftuar dhe kishin lënë
trupat e pavarrosur të shokëve të tyre në malet e Gramozit,
13