Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

lumtur që lajmet e gjuhës shqipe i kam unë, sepse e dua atdheun
tim dhe i kushtoj vëmendje jashtëzakonisht të madhe punës
sime.
- Si erdhi Seferina në Greqi?
- Erdhi si emigrante. Kam ardhur më 28 mars 1992, një
javë pas zgjedhjeve të 22 marsit, zgjedhje të cilat i fitoi Partia
Demokratike. Erdha vetëm për tetë ditë, sa për të parë
Akropolin dhe fatkeqësisht (dhe fatmirësisht) mbeta këtu kaq
vite.
- Nga jeni?
- Me origjinë jam nga Selenica e Pishes së Kolonjës, lindur
e rritur në Tiranë.
- Në Tiranë çfarë pune ke bërë?
- Kam punuar një farë kohe në kombinatin e tekstileve të
Tiranës me stofrat e holla.
- Ç’është fotografia për ju?
- Është bota ime shpirtërore.
- Si e konceptoni këtë botë?
- Kjo botë vjen nga fëmijëria ime. E kam adhuruar që fëmijë
këtë art. Kam qenë shumë çapkëne. Mami gjithë jetën më ka
thërritur “çapkënia e nënës” dhe që të rrija urtë diku ku shkoja
me prindrit, duhet patjetër të më jepnin fotografi, të cilat i
shihja dhe i rishihja derisa largoheshim nga vizita. Kisha
dëshirë të madhe për fotografinë.
- Cili fotoreporter ka qenë idol për ty në Shqipëri?
- Niko Xhufka, natyrisht. Vëllezrit Xhufka janë më të
vërtetë emër i përveçëm në fotografinë shqiptare.
- Në Athinë sa ekspozita keni hapur?
- Ekspozitat e mia nuk janë hapur vetëm në Athinë. Në
Athinë unë kam hapur në ambasadën shqiptare. Ekspozitat e
Athinës janë më tepër minore në krahasim me të tjerat.
- Keni hapur një ekspozitë fotografike në Zvicër?
- Për ekspoziten e Zvicrës unë mora pjesë në një konkurs
ndërzviceran, në të cilin zura vendin e parë dhe atje më
dhuruan për një muaj galerinë, meqenëse vija nga larg.
82