Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

Pas asaj njohjeje “midis njerëzve”, më lindi dëshira që ta
njoh “larg njerëzve”. Kërkova celularin e tij, derisa më në fund
një ditë e gjeta. E mora në telefon. Mendova se do të ishte diku
larg, në ndonjë ishull apo në ndonjë pikë turistike për të
pushuar. Gusht ishte dhe në gusht Athina tjetërsohet nga
njerëzit, nga makinat, nga lëvizjet. U gabova. Ai ishte në
“Ipokratos”, në spital, mes njerëzve. Më dha “koordinatat” e
vendndodhjes dhe unë u ngjita në katin e tretë të spitalit, në
kërkim të tij në zyrat 9 ose 12. E prita jo shumë gjatë. Erdhi i
veshur me bluzën e bardhë dhe me buzëqeshjen e “bardhë”. I
dhashë dy fotografi, njëra në momentin kur atij i vunë në gjoks
dekoratën e akorduar nga Presidenti Moisiu dhe tjetrën kur
kishim dalë bashkë. U mallëngjye. Më falëndroi dhe më kërkoi
ndjesë. I duhej të futej në sallën e operacionit. Pyetjet që kisha
përgatitur në greqisht humbën në kujtesë. Diktofoni mbeti në
fillim të shiritit magnetik. Ai ishte “midis njerëzve”…
…Pas një jave u lidha përsëri me të. Më dha orën dhe
adresën e njohur të takimit, kati i tretë i spitalit “Ipokratus”.
Shkova para kohe. E prita. Erdhi me saktësinë e “Filias Fogut”
të Zhyl Vernit. Mbylli derën e zyrës dhe filluam të bisedojmë.
Kërkoi të bisedojmë pa mikrofon përpara, thjesht si miq. E solla
bisedën në udhëtimet e tij. Me përjashtim të udhëtimit në
Çidhën e në Lurë për udhëtimet e tjera nuk foli ose më saktë
është të them se nuk donte të fliste. Më tha se i ishte betuar
babait të tij që kishte zbritur në fund të viteve ‘30-të nga Malet
e Lunxhërisë në Athinë e që kishte ndrruar jetë nga mesi i viteve
‘90-të, se do të ndihmonte me fuqinë e trupit dhe të shpirtit
shqiptarët. Ai kishte bërë dy betime në jetën e tij, një para
Hipokratit, mjekut të madh të lashtësisë për profesionin e tij
dhe një përpara babait. Të dy betimet i kishte mbrehur në
shpirtin e tij në tërheqje të “parmendës” së humanizmit dhe
dashurisë për rrënjët e të parëve të tij.
Nga biseda e shkurtër diçka nxora nga rrënjët e jetës dhe
të profesionit të tij, nga lidhjet e tij me Shqipërinë dhe
shqiptarët. Ai nuk kishte udhëtuar në Shqipëri vetëm në vitet
177