Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

do t’i jepet një vizë e të mjekohet këtu në Greqi. I dhëmb në
shpirt mosha e re e tij, aq sa i dhemb edhe jeta e “tre femrave”
– siç thotë ai, e ardhmja e vajzës dhe e dy mbesave të veta. Ka
hall e hall, por halli më i madh është se ato, në kohët tona po
shumohen në progresion gjeometrik.
Ramazani është në shpirt një letrar i lindur. Ai ka një penë
të fortë që operon si një bisturi e mprehtë në shoqërinë e sotme.
Më parë shkruante në gazetat në Shqipëri, tani shkruan në një
gazetë në emigracion. E ftova që një ditë firma e tij të hyjë
edhe në faqet e EMIGRANTI–t. Ai, kohët e fundit, ishte bërë
lexues i rregullt i gazetës dhe i pëlqente shumë përmbajtja e
saj, lehtësia që të shprehë mendimet e veta pa censurë, sëmundje
kjo e pashërueshme e gazetave shqipshkruese në Greqi.
Të dielën pasdite me Ramazan Sulën pimë kafen e
miqësimit, kafen e bashkëpunimit të vazhdueshëm. Do ta takoj
edhe herë të tjera Ramazanin. Nuk do të shkruaj më për të.
Do të shkruaj ai për jetën e emigrantëve, duke prezantuar
denjësisht vetveten dhe kohën që jetojmë.
189