Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

Isha nga fillimi në fund. U çlodha. Hoqa paksa nga shpirti
streset e jetës larg dheut të nënës e të babës. Tani, duke medituar
për ato çaste kënaqësie që mora, po u jap paksa nga tingujt e
cicërimave të bilbilave në festival.
Brikena dhe Anastasi, veshur bukur, në një trup të bukur,
me një fytyrë që rrezaton buzëqeshje e një zë që i shkon për
shtat poezisë, hapin siparin duke lundruar në vlerat e fjalës
shqipe, duke i nxjerrë ato në breg e ngjitur maleve e bjeshkëve,
në lugina e mrize zanash.
Gjinovefën, artisten e njohur të teatrit vlonjat, e kam njohur
në një takim krijuesish të Liter Art. Ia pata dëgjuar timbrin e
zërit në një auditor të vogël. Në këtë auditor të madh, me
poezinë e Pirro Lolit në buzë ajo ngrihet lart, duke përcjellë
emocione që nuk harrohen. Armando shkruan për herë të parë.
Dhe del në podium e reciton për herë të parë poezinë “Dua të
njoh pyllin”. Daniela, me një profil poetik e zë melodioz sjell
në auditor ZOGUN e njohur të Naim Frashërit, atë ZOG që
nuk ka njeri që në vitet e para të shkollës të mos e ketë marrë
në gji e të ketë fluturuar bashkë me poetin e madh të Kombit
tonë.
Mina Caushi ka marrë “një grusht dheu” ndër duar. Është
dheu i saj, nga vendi i bukur i shqiponjave, dheu që emocionoi
deri në dënesë autoren tek recitonte, dhe në lot sallën që e
dëgjonte. Xhoana e vogël ka sjellë Jani Durin në një nga krijimet
e tij poetike-humoristike, duke u ngjitur të pranishmëve
humorin në buzë e tingullin e bukur të zërit në shpirt. Ornela,
Makeliana, Vangjelia, Anisa do ta mbushnin sallën me poezi
nga Naimi, Martiko dhe krijues të tjerë që thurën vargje larg
mëmëdheut, në mërgim…
Fatos Vrenoi i jep një tjetër mesazh sallës, mesazhin që
vjen nga kënga dhe muzika, nga vargjet e poetëve mbi
pentagramet ku hypin dhe zbresin tingujt magjepës.
Ismet Zusi, aktor profesionist, e ngre sallën në këmbë, e
ngjit shpirtin shqiptar atje ku nuk ka më ngjitje, në majën e
mallit dhe të dashurisë për mëmëdheun. Në zërin e tij vjen si
326