Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

- Në vitin 1986. U ktheva në Shqipëri në vitin 1988 me
gradën shkencore “Doktor i shkencave mekanike”.
Fatkeqësisht për mua dhe për ata që investuan për mua,
në vitin 1991 u largova nga vendi.
- Për çfarë arsye?
- Për arsye ekonomike dhe të një presioni të gjithanshëm
ndaj intelektualëve. Në Institut isha në listën e njerëzve për t’u
hequr. Nuk mund të them të njëjtën gjë për në Universitet.
Nga të gjithë dashamirësit e mi të asaj kohe, m’u rekomandua
si alternativë e vetme ikja nga Shqipëria. Ika, gjithmonë me
idenë për t’u larguar përkohësisht, për dy apo tri javë si kohë
për të menduar dhe për të vendosur se çfarë rruge do të marr.
Fatkeqësisht rashë viktimë e propagandës greke. Që në
momentet e para na njohën se jemi intelektualë, që dinim shumë
gjuhë dhe filluan premtimet “Rri me mua se do të hap hotelin”,
“ti do të drejtosh hotelin, ti do të drejtosh restorantin”… Edhe
sot e kësaj dite, atje ku thonin, nuk ka as hotel e as restorant
personi që na premtoi. Brenda tre muajve që ndejta këtu, tre
herë më kërkuan nga Universiteti nëse do të kthehem ose jo.
Kemi ardhur në tetor të vitit 1992 dhe përfundimisht në dhjetor
të atij viti vendosëm që të mos largoheshim nga Greqia. Humba
vendin e punës me dashjen time. U detyrova t’u nënshtrohesha
rregullave të emigracionit.
- Në një takim para katër vjetësh në Sintagma, në një takim të
dytë në hotelin “Caravel” në Kavuri në bregdetin e Glifadhës, në
sytë tuaj kam lexuar dëshirën e madhe që një ditë në Greqi t’u
shërbeni shqiptarëve në fushën e turizmit. Është realizuar kjo ëndërr
juaja?
- Kalova një “stazh” gjashtëmujor në ndërtim… Më tej
fati, dëshira, më tërhoqën për të bashkëpunuar në fushën e
turizmit. Kështu, nga një maji i vitit 1993 kam filluar punën
në Sintagma, atje ku jemi takuar për të parën herë së bashku.
Pavarësisht se nuk ishte fusha ime, më pëlqeu që në momentin
e parë dhe gjeta mundësitë që të shprehja aftësitë e mia në
gjuhë, informatikë…
257