Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

fëmijëve të të ardhurve dhe duarve punëtore të tyre…
…Këtu nisin tregimet, me figurë e zë, në sinkron me të
sotmen e të shkuarën…
Shqiptari… Ishim pesë vetë. Udhëtuam ditën e natën, nëpër
shkëmbenj, pyje e male me shumë borë e me pak ushqime.
Ditën e tretë trastat ishin bosh. Në një dyqan kërkuam bukë e
ujë. I zgjatëm pronarit njëmijë dhrahmi. Nuk na dha, na
përzuri. Vazhduam të ecnim pa bukë e pa ujë. Në një fshat
tjetër takuam një greko-gjerman, një njeri që i dinte plagët e
kurbetit, i kishte jetuar po aq dhunshëm sa po i jetonim edhe
ne. Na bleu bukë, ushqime e ujë. Na preu edhe biletat e na
hypi në tren…Në Manastiraq blemë këpucë e veshje të lira.
Natën e kaluam nën një urë në Akropol…
Greku… Mbaj mend ditën e parë të emigrimit në Keip
Taun, në Johanesburg. Kisha vetëm dhjetë dollarë në xhep. Pa
njohje, pa gjuhë, pa bukë, më dukej vetja si i harruar në mes të
oqeanit. U futa nën një urë, u mblodha kruspull në një qosh
dhe qava. Kujtova vendin, familjen, fëmijërinë që lash pas.
Shqiptari… Kur erdha nuk dija asnjë fjalë greqish. Punoja
e mësoja…
Greku…Kur shkova nuk dija asnjë fjalë anglisht. Tërë ditën
punoja në punë të rënda e tërë natën mundohesha të mësoj
gjuhën…
Shqiptari… I huaji është i huaj. Na pyesnin se ku jetoni në
Shqipëri, në shtëpia apo në shpella. Ksenofobia…
Greku…Pronarët e magazinave kur vinte ndonjë kontroll
në gojë kishin shprehjen “Këtu nuk ka as grekë e as minj”…
…Në ekran dalin fytyra emigrantësh, grekë ish emigrantë,
shqiptarë, afroamerikanë, kurdë. Del Jorgos Alivanos, një
personalitet publik grek dhe flet për vitet e tij si emigrant. Del
Janis Banis, Spiro Thomai, Nikos Vutas, Taso Kurti, Dhimitër
Xhimani, Kristo Rasen (bullgar), Jorgo Dallaras…
Nuk i njihja folësit, por njihja brengën e tyre, brengë e njëjtë
me timen dhe të të gjithë emigrantëve, të të gjitha kohëve e të
të gjithë vendeve, shikoja në ekran e pas ekranit, dëgjoja në zë
80