Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

vargjet që cucat e mëhallës sime u këndonin cucave të mëhallës
tjetër në romuzet e ndërsjellta në Ditën e Verës apo për
Shëngjergj.
Nuk e kam harruar dhe nuk do ta harroj kurrë atë çast
intim jete. Në ato vargje gjeta një grusht dhé nga vendi im, një
grusht dheu të shprishur ai gjaku i shprishur i arbrit…
Në Hydra jetova vetëm 16 orë, jetova midis kaltërsisë dhe
luleve, jetova midis njerëzve të rinj që kishin populluar shtëpitë
e vjetra hydriote, mes emigrantëve, duart e të cilëve i kishin
dhënë kuptim të ri jetës dhe jetesës në ishullin e bukur.
Në një enciklopedi popullore, botim i vitit 1976, të titulluar
, ndër të tjera mësoj se Hydra është
populluar nga mesjeta nga shqiptarë të Peloponezit –
Në librin “Historia e Popullit Shqiptar”, tek flitet për
mërgimet masive të shqiptarëve gjatë shekujve XIV-XV, ndër
të tjera theksohet: “Shumë stratiotë shqiptarë, ndër ta edhe
Krokodejl Klada, pas paqes veneto-osmane të vitit 1479, u
detyruan të braktisin Morenë. Një pjesë e të ikurve u vendos
në ishullin Hidra, Specie, Kuluri (Salamina), Poros etj., ku ende
sot flitet gjuha shqipe. Të tjerë u vendosën së bashku me familjet
e tyre në Mbretërinë e Napolit. Kujtimi i këtij eksodi drejt Italisë,
që përkoi edhe me eksodin masiv nga Shqipëria të po kësaj
kohe, ruhet akoma sot në vargjet e këngës së hershme të
arbëreshëve të Italisë: “O e bukura More” (f. 464)
“Një defter osman i vitit 1458, që bën regjistrimin e
popullsisë së Peloponezit qendror, ndër 198 fshatrat e
regjistruara, 155 i cilëson shprehimisht si fshatra shqiptare.
Një tjetër regjistër i vitit 1461 veçon si shqiptare 16 ndër 20
qendërbanime që kishte zona e Korintit. Akoma në vitit 1668,
udhëtari turk Evlia Çelebi konstatonte se “banorët e krahinave
që shtrihen nga Kalavita, Voshtica e Troplica deri në Korint
janë arbër që flasin arbërisht”. Prej Peloponezit, shumë kolonë
shqiptarë u hodhën në ishujt e afërt të Egjeut, në Salaminë
(Kulur), Hidra, Poros, Specie etj.”
299