Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

disa sekonda. Koha me njerëz që i do dhe të duan kalon vrik,
ka shpejtësinë e zërit, dritës. Është koha që njeriu kërkon ta
ndalojë, ta mbajë në vend, mos e lejë të ikë...
Vonë ikëm nga shtëpia e Gjergj Xekës. Na tha se do të na
përcillte deri tek stacioni i tramit. Nuk na përcolli deri atje, por
deri në shtëpi, nga Palio Faliro në Kato Patisia...
Nuk e doja të më përcillte deri këtu. Doja t’i jepja një adresë
“trami” dhe të dilja ta prisja me makinën e djalit tim.
Na u rritën fëmijët Gjergj Xeka! Na janë bërë krah jo vetëm
për ne, por edhe për miqtë tanë. A ka gjë më të bukur se kjo?
195
Athinë, mars 2007