Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

këtë gazetë.
Ne jemi të hapur kohët e fundit edhe në fushën e INKAMit,
të ardhjes së turistëve të huaj në Greqi. Për këtë kemi një
bashkëpunim shumë të mirë me zyrat turistike në Shqipëri,
duke u shërbyer nga afër turistëve shqiptarë që vijnë në Greqi.
Në të njejtën kohë kemi bashkëpunim me zyrat në Brazil, Çeki
dhe në Francë. Po mundohemi të rrisim rrjetin tonë, nëpërmjet
internetit, njëkohësisht edhe nëpërmjet reklamave që bëjmë në
masmedia.
- Diçka nga jeta juaj private.
- Jam i martuar, kam dy fëmijë. Rreth 90 për qind të kohës
e kaloj në zyrë dhe për këtë borxh fëmijët kur të rriten do të më
“shajnë”. Djali është 17 vjeç, kurse vajza 8 vjeç. Mundohemi
të paktën, kur kemi mundësi, të jemi sa më pranë fëmijëve, në
kohën e lirë, për pushime brenda Greqisë, por edhe jashtë saj,
duke përfshirë edhe Shqipërinë.
Gjatë gjithë kohës punoj me fëmijët që në gjak të kenë idenë
se janë shqiptarë, pavarësisht se djali erdhi shtatë muajsh në
Greqi dhe vajza lindi këtu. Dhe, fatmirësisht, për mua dhe
për ata vetë, kushdo që i pyet thonë me krenari se jemi nga
Shqipëria.
Vajtja në Shqipëri është gjithnjë një kënaqësi për familjen
tonë. Për pushime preferojmë Sarandën, por edhe Përmetin,
vendlindja e gruas sime.
Kur isha herën e fundit me pushime pashë se Shqipëria ka
ndryshuar shumë, por ka edhe shumë për të bërë. Në radhë të
parë në konceptin e njerëzve që punojnë me turizmin dhe në
radhë të dytë në infrastrukturë.
- Si do ta mendoje një “transferim” të kësaj përvoje në Shqipëri?
- Nuk mund të them se po punoj në këtë fushë, por po ju
them se është një dëshirë e madhe, e jashtëzakonshme. Por
ende nuk ka ardhur koha…
- Çfarë i ka ngelur peng Lulzim Mollohollit në jetën e vet?
- Më ka ngelur peng moszbatimi i të gjitha ëndrrave të mia
profesionale në fushën e inxhinierisë mekanike. Ne sapo kishim
260