Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

kombinim të fjalëve shqipe, me gjeografi nga e gjithë Shqipëria.
Emrat Berat, Vlora, Saranda, Dibran, Elbasan, Shkumbin,
Vjosa, Buna etj., etj., janë pjesë e një onomastike tashmë të
shkruar e publikuar me botime dhe në internet.
Dolëm paksa nga tema e ditës, nga historia e Mondit që u
bë Mario, thjesht për faktin se edhe emri i heroit tonë nga një
“dekik” i tillë i onomastikës shqiptare i ka rrënjët. Në fakt, atë
e quajnë Edmond, por shkurt, si në të gjitha rastet e emrave të
shkurtueshëm, atë, që kur lindi edhe sot e kësaj dite, të gjithë e
thërrasin Mondi.
Edmondi lindi në një familje intelektuale me prindër njohës
të gjuhëve të huaja dhe të letërsisë botërore. Kur lindi ai, në
libraritë shqiptare qarkulloi romani në dy vëllime “Konti i
Monte Kristos” të Aleksandër Dumasit, roman i cili, për hir të
së vërtetës duhet thënë se ishte i njohur në shqip dy dekada
më parë nga masa e pakët e lexuesëve të kohës, të asaj kohe
kur Shqipëria rreth nëntëdhjetë për qind të banorëve të saj i
kishte analfabetë. Edmondi, heroi i romanit, që më vonë do të
bëhej Konti i Monte Kristos, do të ishte një emër në emrat e
fëmijëve që lindnin, ashtu siç do të ishte edhe emri i Kozetës
nga “Të mjerët” e Hygoit...
Mondit tonë, tashmë i rritur dhe me arsim universitar, i
takoi që të lerë qytetin e lindjes dhe, pasi kaloi në odisenë e
njohur të “dallgëve” të kalimeve maleve me dëborë e lumenjve
të turbullt, të vendosej në Athinë. Në fillim do të punonte me
një usta grek në pastrimin e oxhaqeve, për të kaluar gradualisht
në një punë, vërtet të lodhshme, por me pagë të lartë dhe me
sigurime gjithashtu të larta. Ai që e mori në punë e pagëzoi me
emrin Mario, emrin e një shoku italian, me të cilin kishte punuar
në rininë e tij në një minierë në Gjermani. I ndrroi jo vetëm
emrin, por edhe mbiemrin, ndonëse si emri dhe mbiemri i tij
në regjistrin e gjendjes civile në Shqipëri nuk kishin asnjë lidhje
me onomastikën arabe apo turke të vënë në shënjestrën e
onomastikës ortodokse. Kështu vazhdoi ai për vite të tëra.
Punonte jo vetëm me krahë, por edhe me mendje, falë dijeve
206