Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

të saj, më kishte hedhë në Luzni. Më la tek një mik imi i vjetër,
tek Sami Damzi dhe duke qeshur, siç dijnë të qeshin babaxhanët,
na ftoi të merrnin rrjetat e t’i hidhnim në Drin për peshk.
Edhe Sami Damzin e njihte, një njeri i mirë, një mjeshtër i
hedhjes së rrjetës për peshkim, punonjës i spitalit të Luznisë
në kohë të shkuara. Nuk e di se ku është tani Samiu, nëse është
në Katund të Ri të Luznisë apo jeta e ka rrokullisur drejt
bathoreve e kënetave, getot e veriorëve që në tranzicion mbetën
pa punë e pa bukë e që u detyruan të ikin natën për t’i shpëtuar
ciklonit të varfërisë. Një gjë e di me siguri. Spitali ku punoi tërë
jetën Samiu nuk është më, as në themele nuk ekziston…
Agroni ka punuar me një ekip të shëndetësisë, nga ato ekipe
që me makina e me aparatura të posaçme bridhnin Shqipërinë
maleve e fushave, nga veriu në jug, për të kontrolluar shtëpi
më shtëpi shëndetin e njerëzve, për të përshkuar me rreze
rontgen gjokset dhe për të vlerësuar mushkëritë e tyre, për t’i
kapur në kohë e për t’u dalë përpara sëmundjeve pulmonare…
Herën e fundit, tek udhëtonim nga Tirana në Athinë, atë
dremitje të lehtë që më kishte kapur nga udhëtimi i gjatë, ma
shqeu me një pyetje befasuese: A e din se Fiqiri Lika ka
vdekur?…
Fiqiri Lika, mjek, drejtor i dispancerisë së rrethit të Dibrës,
nuk mund të mos ishte bashkudhëtar dhe kallauz në udhëtimet
e ekipit të Ministrisë së Shëndetësisë nëpër të gjithë trevën. Nuk
mund të mos ishte mik i Agronit, miqësi që ai ta imponon me
sjelljen dhe humorin e tij. Ndonëse kujtimet e tij i përkasin një
kohe që i kalon të dy dekadat, një pjesë e madhe e këtyre viteve
është “kohë e shkuar” (këto 15-16 vjet) për Agronin ajo është
“kohë e shkuar” vetëm në gramatikë, vetëm kur përdor foljen…
Personat, njerëzit me të cilët ka pirë kafe e ka ngrënë “bukë e
kripë”, për të janë “kohë e tashme”, “kohë e ardhme”…
…Në qoftë se ndonjë ditë u takon të udhëtoni me Agronin,
i kërkoni që të vejë në videon e televizorit të autobuzit
videokasetën më të dashur të tij. Cila është ajo? Nuk po jua
them, se atëherë nuk do të kishim surprizë.
25