Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

NJË “KËNGË” HELENE
PËR FLAMUR PISLIN
Premiera e filmit artistik “PENGU”në STUDIO NOVO
Një zë nëne, zë i malluar për djalin, nëntë male kaptuar, si
në balada, si në mitet e moçme heleno-shqiptare… Një muzikë
që të luan vendit. Një djalë i ri hedh çantën krahëve dhe ecën
me hap të vendosur rrugëve të Nea Makrisë, diku në veri të
Greqisë, diku pranë Selanikut… diku në kohë dhe hapësirë…
Kur ka ndodhur kjo ngjarje? Dikush i vë një datë, vitin
1999… I vë edhe një emër, Elion. I jep edhe adresën e banimit,
Tiranën. Një tjetër thotë se nuk e quajnë Elion dhe as është
prej Tirane. E quajnë Flamur dhe është prej Klosi të Matit, prej
Patini. Është një djalë i ri, në pranverën e njëzetepestë të jetës
që i kanë thurur këngë, një këngë epike me çifteli…
Rreth një muaj përpara, ngjarjen e përshkroi deri në hollësi
një televizion prestigjioz privat grek. Solli në kujtesë Flamurin
në tërë odisenë e tij. I thirri në kujtesë grekët që përjetuan
dramën dhe tragjedinë e tij. Ata flisnin me krenari për atë djalë.
Në historitë e shumta të pengmarrjeve nuk ka ndodhur
asnjëherë që pengjet të flasin me respekt për pengmarrësin…
Edhe filmi OMIROS, titulli i të cilit na duket sikur po sjell
në skenë Homerin e lashtë të Iliadës dhe Odisesë dhe jo pengun
apo pengmarrësin, jo robin apo robmarrësin, siç ka kuptimin
në gjuhën e re greke, për bosht ka pikërisht një ngjarje të vërtetë,
ngjarjen e djaloshit nga Patini që nderin dhe dinjitetin e humbur
350