Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

CICËRIMA POETIKE 2006
Nuk e di pse, tek isha ulur në një nga radhët e para të një
auditoriumi në katin e dytë të Veranzeru-1, tek shihja të
ngjiteshin në skenë aktorë profesionistë, debutues të rinj dhe
fëmijë, tek prezantoheshin emrat e përveçëm të poetëve të
njohur e të panjohur, mendimi m’u ndal tek cicërimat e zogjve
në degët e pemëve apo në fluturim…
Në jetë ka poetë që i pezantojnë krijimet e tyre vetë, duke
nxjerrë bashkë me rimimin e vargut edhe rimimin e shpirtit.
Ka të tjerë poetë që rimën e shpirtit e mbajnë brenda, nuk e
nxjerrin jashtë. Ose më mirë me thënë: e nxjerrin për t’ua dhënë
të tjerëve, për ta vënë në gojën e aktorëve që dinë ku t’i gjejnë
krojet e shpirtit të poetit dhe t’u japin njerëzve ujin e burimit
dhe flladin e jetës. Ka pastaj të tjerë poetë që në jetë kanë bërë
rrugë e emër të gjatë e poezia e tyre merret pa e dhënë. Marrësit
në këtë rast kanë meritën se dinë ta kërkojnë muzën poetike
dhe guxojnë ta përcjellin atë, duke shkrirë shpirtin e largët të
poetit me shpirtin e tyre.
Këto “cicërima poetike” i mora nga një konkurs i fjalës
artistike, konkurs që tashmë i ka mbledhur dhe i ka shpërndarë
në katër festivale. Në tre të tjerët nuk kam qenë, në të katërtin
po. Konkursi, tashmë i përvitshëm, organizohet nga shoqata e
mirënjohur në mërgim që mban një emër kuptimplotë:
“Vëllazërimi” dhe “Liter art”. Kësaj radhe organizohej me
rastin e festave të fundvitit dhe të 70 vjetorit të lindjes së
shkrimtarit të madh shqiptar Ismail Kadare.
325