Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

vëllezërit, është shtëpia ime. Atë nuk e ndrroj me asgjë tjetër.
Është vendi im, është Shqipëria ime”.
...Na duhet ta ndërrojmë vendin. Ashtu, larg e larg, ulur
në kolltuqe, me një tavolinë mbushur me “të ëmbla” e “të thata”
që shoqërojnë uiskin e kafenë, Gjergjit i duket se rrimë ftohtë.
Ngrihet e na mbledh rreth një tavoline, pranë e pranë, sup më
sup. Vera e kuqe me zemër të bardhë!...
...Gjergjit nuk i rrihet. Ngrihet dhe merr në dorë kitarën,
ajo lloj vegle që korçarët e kanë në shtyllën kurrizore të jetës së
tyre, dridhet telash e meloditë mbushin dhomën. Këndon e
pastaj ia jep djalit. Më tërhoqi ky gjest për simbolikën që përcjell,
për stafetën që ndjell. Kitara shkon nga babai tek i biri. Këtu
nuk m’u ndejt.
“Po hy në rol, - thashë, - jam mik, por edhe jam gazetar...”
Dhe nxora nga çanta e vogël aparatin fotografik. Nuk
mund t’i lija pa fiksuar në celuloid shprehjet që merrte fytyra e
djalit të mikut tim sa herë ecte udhëve njëra këngë, për t’i hapë
rrugë një kënge tjetër. E filloi me një serenatë korçare, nga ato
serenata që edhe memec të jesh, do të luash vendit e do të
këndosh. Këndonte ai, këndonim të gjithë. Gjergji, nga ana
tjetër e tavolinës, e ndiqte me një shprehje që i buron nga zemra.
Kështu m’u duk atëherë. Kështu më duket edhe tani që përjetoj
momentin duke parë fotografinë, fytyrën e tij të shkrirë në
këngë.
Më pas kënga fluturon nga Korça për t’u ndalur në Bulqizë.
Gjergji dhe Eleni mund të kishin paksa nostalgji për Bulqizën,
ku kaluan rininë e tyre, për shoqërinë e sinqertë dhe dashurinë
njerëzore që shkrinte dëborën dhe hejt e akullit që tërë dimrit
vareshin streheve të shtëpive e barakave pranë galerive. Mall
dhe dashuri paska edhe Levisi, i cili lindi në Bulqizë dhe u rrit
mes njerëzëve të saj. Ndryshe nuk ka se si t’i mbijë kënga
bulqizake në gojë e t’i shtrijë rrënjët në shpirt...
Sa kohë ndenjëm ashtu pranë e pranë, me këngë në gojë e
me zemër në dorë? Dy orë? Tre orë? Fizikisht, ndoshta po.
Shpirtërisht jo. Shpirtërisht ndejtëm vetëm disa minuta, vetëm
194