Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

më kishte dërguar një shkrim, ku përmendte edhe miqësinë
mes nesh dhe ditët e bukura që kishim kaluar duke biseduar e
gjerbur kafe në qendër të kryeqytetit grek.
Atë ditë u gëzova. Do të gëzohesha më shumë po qe se në
krye të tavolinës do të ishte Llaqi e ai ta ngrinte dollinë e
mirëseardhjes. Ai kishte ikur për të lënë pas djem të mirë e të
respektueshëm, djem që me veprimet e tyre e ngrejë lart nderin
e vet dhe të babait të tyre.
MBRËMJA MAGJIKE E FESTIVALIT
Kur dielli u fsheh pas pyllit të Divjakës dhe humbi pas
dallgëve të Adriatikut, qendra e Lushnjës u përflak nga dritat,
nga projektorët që shikonin skenën e njerëzit që vërshuan me
një harmoni befasuese...
...Një mozaik vallesh, valle burimore nga gurra e
pashtershme e popullit, valle të Veriut e të Jugut, valle të
Shqipërisë mëmë dhe të krahëve të hapur të saj në Ballkan e
botë. Ato ishin “nusja dhe dhëndërri” i dasmës së re lushnjare,
dasmë, e cila tash e tutje do të jetë e përvitshme,
mbarëkombëtare e mbarëshqiptare, madje edhe mbarë
ballkanike dhe evropiane. A nuk flet për këtë pjesëmarrja e
grupeve nga Kosova, Mali i Zi dhe Maqedonia? A nuk e
dëshmon këtë edhe grupi shumë simpatik i Leçes së Italisë që i
foli festivalit italisht?
Hysni Zela do të ishte korifeu i festivalit, për t’u pasuar
nga Liliana Kanina që ka ardhur apostafat nga Greqia, Gëzim
Xhaja, tenori i suksesshëm, që me zërin e tij melodios (O sole
mio) solli notat e skenave të mëdha në Itali dhe në botë, të
filizit më të ri lushnjar Kastro Zisos, që solli këngën moderne
të tij, këngë e njohur në Itali e në shumë vende të botës dhe që
i ngriti peshë jo vetëm të rinjtë e të rejat që mbushnin amfiteatrin
e sajuar veror, por edhe pleqtë.
Kur mbaruan grupet përshëndetëse si dhe grupi lab i
shoqatës “ Vëllazërimi”, i përbërë nga: Niko Curri, Xhezmi
321