Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

format, është njëlloj si të gjesh fjalët dhe metaforat e t’i hedhësh
në varg e vargjet t’i lidhësh në këngë. Ndoshta gaboj.
Megjithatë unë them se ka një lidhje midis “pëlhurës” së punës
së Kastriotit dhe “pëlhurës” së shpirtit të tij në këngë…
Midis tyre ka fllad, ka një lloj freskie që vjen jo nga fushat
e Kuçovës dhe Beratit, por nga malet e Labërisë, freski
trëndeline. Këtë ma thonë rrënjët e jetës së Kastriotit. Ai nuk
ka lindur në Labëri. Ai është, siç shkruan, “me prejardhje nga
Krahina e Kurveleshit”.
Janë pikërisht këto dy anë të jetës së tij, “rrënjët” dhe
“degët”, ata që në procesin biologjik të jetës japin dhe marrin.
Rrënjët përcjellin në degë, në gjethe e në fruta ujin dhe kriprat
ushqyese minerale. Gjethet përcjellin në rrënjë dritën e diellit…
Ai, edhe në Kuçovë, edhe në Berat, ka lindur dhe është rritur
mbi rrënjë të thella, mbi melodinë dhe ison e këngës labe. Ai,
edhe larg Labërisë, ka marrë rrezet e diellit dhe flladin e saj…
Dhe jo vetëm atëherë. Edhe sot, larg vendlindjes dhe vend
origjinës, nga ai diell i merr rrezet, ai fllad e mban gjallë ndë
jetë. Trembëdhjetë vjet në emigracion nuk e kanë zbehur mallin
dhe dëshirën e tij që shpirti të këndojë me iso labe.
Libri, provë e parë e tij si rapsod dhe poet publik, nuk është
voluminoz nga faqet, ka vetëm 142, duke futur parathëniet e
prapathëniet, fotografitë dhe pasqyrën e lëndës. Por, për mua, ai
është shumë voluminoz, kur pas tij dëgjoj zërat dhe ison e grupit
lab “Vëllazrimi”. A nuk e keni dëgjuar sa e sa herë në takime
emigrantësh e në jubile të mëdhenj historikë të popullit tonë?
Thjesht, a nuk e keni dëgjuar në çdo mjedis kur mblidhen tok e
trokasin gotat tre lebër? Cili autor nuk do të ngrohej në zemër e në
shpirt në qoftë se krijimet e tij i marrin dhe i lexojnë duke kënduar?
E para, ndër të parat e këngëve është “Shqipja e shqipeve”
O shqiponjë dykrenore,
Pesëqind vjet si s’fluturove?
Që kur vdiq Skënderbeu
Në sepete qysh durove?
131