Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

- Po ata që janë shtuar...
- Prandaj thashë që janë më shumë...
Jovani ka ardhë vet i treti apo i katërti. Tani nuk e di se sa
është shtuar?
- Petro Nushi: Unë erdha vet i dytë, kurse tani jam bërë
vet i dhjeti. Të dy çunat kanë nga dy fëmijë. Bashkë me gratë
bëhen tetë. Shto edhe dy prindërit, bëhemi dhjetë.
- Albert Sanxhaku: E bukur është se me fëmijët që janë
parashkollorë dhe me ata që janë në shkollën fillore, unë kam
komunikuar shqip për të testuar se sa ata e kanë mësuar gjuhën
shqipe. Është gjë e mirë se të gjithë fëmijët kanë mësuar shqip,
flasin shqip. Kjo është një tranzicion i mirë që ruajnë gjuhën,
atë trashëgimi që na lanë të parët. Megjithëse janë në tokë të
huaj dhe prindërit e tyre janë të zënë në punë nga mëngjesi
deri në mbrëmje dhe nuk e kanë kohën e edukacionit të gjuhës,
shikoj se ata e kanë mësuar gjuhën shqipe shumë mirë.
- Megjithatë, shteti ynë sikur e ka harruar gjuhën shqipe në
emigracion, më duket mua?
- Kjo është një nga politikat që shteti ynë duhet të bëjë që
t’u krijojë mundësi edukimi brezit të ri këtu, të edukohet me
gjuhën shqipe, sepse brezat nuk janë larg, janë fëmijët dhe
prindërit, fëmijë të vegjël dhe prindër të sapoardhur nga
Shqipëria. Nuk është se janë katër - pesë breza dhe harrojnë
gjuhën. Këta janë fëmijët tanë dhe duhet të edukohen
medoemos me gjuhën dhe zakonet tona. Është e domosdoshme
që instrumentet shkollore të gjuhës shqipe duhet të
funksionojnë edhe në emigracion, që fëmijët jo vetëm të lexojnë
e shkruajnë shqip, por edhe të komunikojnë me njëri-tjetrin në
gjuhën amtare.
- Jovani, në një studim që ka bërë flet për 35 mijë fëmijë shqiptarë
të moshës shkollore dhe 1500 mësues me diploma mësuesie. A duhet
shfrytëzuar një potencial i tillë?
- Kjo është e vërtetë. Fëmijët aktualisht janë nën rrezen e
edukimit në kopshte e në shkolla dhe nuk kanë mundësi të
praktikojnë gjuhën shqipe. Ndoshta vitet e para ata nuk e
254