Njerëz që i dua - Gazeta Kritika

ditën dhe natën, me germa kapitale.
Tonini është nga Lezha. Nuk e di historinë e shtegtimit të
tij nga malet, kalaja apo bregdeti i Lisusit të lashtë. Di vetëm
ata që më tha në ato pak minuta bisedë telefonike.
Tonini është një lexues i rregullt i gazetës “Emigranti“,
madje është i shqetësuar se ajo herë vjen dhe herë nuk vjen në
Amfilokia. Për këtë kërkon ndihmë nga redaksia, që ajo çdo të
premte të jetë në dorë të tij dhe të lexuesve të tjerë.
Tonini është ndërtues (kështu më tha), por është edhe
shumë i dhënë pas librave. Ai më tha se ka një faqe të tërë
muri me libra në gjuhën shqipe, romane e libra të disiplinave
të tjera të shkencës dhe jetës. Tonini ka edhe një koleksion të
tërë gazetash; të marra nga Shqipëria apo të koleksionuara
nga shtypi shqip në Greqi...
“LOKALI I SHQIPTARËVE” dhe “Biblioteka e Toninit“
në Amfilokia m’u dukën si një sinonim, si binjakë në një kohë
kur fjala shqipe në tabela lokalesh është një gjë tepër e rrallë
dhe libri shqip është në skaj të jetës emigrante.
Ndoshta ndonjë ditë do ta përshkoj “patkuan” e shtëpive
në breg të detit në gjirin e Ambrakisë në mbrëmje, atëherë kur
emigrantët, me rroba nga puna në ndërtim, ulen e pinë ndonjë
birrë të ftohtë apo ndonjë kafe “si na pëlqen ne shqiptarëve“.
Atëherë do t’i përgjigjem pyetjes dhe kërshërisë që më mundon
për “LOKALIN E SHQIPTARËVE“ dhe për “Bibliotekën e
Tonin Ndokës“.
41