T.C Gümrük ve Ticaret Bakanlığı

Recommendations

Info

A h i l i k A n s i k l o p e d i s i 226 KAYNAKÇA: Abdulbaki Gölpınarlı, Şeyh Seyyid Gaybî oğlu Şeyh Seyyid Huseyn’in Fütüvvet-nâme’si, İÜİFM, XVII/1-4 (1955-1956), s. 27-155; Ali Torun, Türk Edebiyatında Türkçe Fütüvvet-nameler, Ankara 1998, s. 51. Ali TORUN SEYYİD SAHİH AHMED DEDE (d. 1115 / 1742-ö. 1229 / 1813) Ahilerle ilgili Ahmed Eflâkî’den sonra Mecmûatü’t- Tevârîhi’l-Mevleviyye adlı eserinde önemli bilgi veren Seyyid Sahih Ahmed Dede’nin hayatı hakkındaki en güvenilir ve detaylı bilgiler kendi eserinde bulunmaktadır. Buna göre, dedesi Halveti şeyhlerinden Ahmed Efendi’dir (ö. 1151 / 1738). Babası Seyyid Ömer Dede (ö. 1187 / 1773), bir Mevlevi olup, Sakıp Dede’nin muhiplerindendir. Annesi, Pirli oğlu İmam Ahmed Efendi’nin hemşiresi Hatice Hatun’dur. Seyyid Sahih Ahmed Dede, Kütahya Köprüviran’a bağlı Kükürtlü köyünde evail-i Recep 1155 (1-10 Eylül 1742) tarihinde doğdu Seyyid Ömer Dede, 1157 (1744) yılında küçük Seyyid Sahih Ahmed’i de beraberine alarak Konya’ya gitti ve Seyyid Sahih Ahmed üzerine daha önceden gördükleri bir rüyayı Konya Mevlana Dergâhı’nda türbedar olan Pehlivan Dede ve Çelebi Hacı Mehmed Ârif Dede’ye anlattı ve henüz 22 aylık Ahmed’i Mevleviliğe kabul ederek başına sikke giydirdi. 1159 (1746) yılında ise amcası Seyyid Ebu Bekir Dede’nin İstanbul’daki Yeni Kapı Mevlevihanesi’ne şeyh oldu. Seyyid Sahih Ahmed’in Kütahya Köprüviran’a bağlı Kükürtlü köyünde başlayan hayatı, beş yaşından itibaren İstanbul’da devam etmeye başladı. 1191 (1777) yılından kısa bir süre Kütahya’ya gitti ve bir süre burada Mevlevihane’de Şeyh Halis Dede’nin hizmetinde bulundu. Seyyid Sahih Ahmed Dede, 1200 (1785) yılında, 46 yaşında evlenmeye karar verdi ve İstanbul eşrafından Hakkâk Seyyid Hacı Ahmed’in kızı Şerife Emine Hatun’la evlendi. Bu evliliklerinden oğlu Mehmed Kudretullah meydana geldi ve daha sonra Galata Mevlevihanesi’ne şeyh oldu. Müteakiben Seyyid Sahih Ahmed Dede, Yenikapı Mevlevihanesi’nde aşçıbaşı olarak hizmete devam etti. Amcası Yenikapı Mevlevihanesi’nin şeyhi Seyyid Ebu Bekir Dede, oğlu Ali Nutkî’yi doğumundan hemen sonra henüz beşiğine konmadan manevî evladı olarak kabul ettiği Seyyid Sahih Ahmed Dede’ye terbiye etme arzu ve isteğiyle teslim etti. Seyyid Sahih Ahmed Dede, amcasının oğlu Ali Nutkî’nin talim ve terbiyesiyle uğraştı. Seyyid Ali Nutkî, 14 yaşında iken babası Ebu Bekr Efendi vefat etti. Bunun üzerine Konya Mevlana Dergâhı postnişini Ârif Çelebioğlu Ebu Bekir tarafından Yeni Kapı Mevlevihanesi’ne babasından boş kalan şeyhlik makamına tayin edildi. Seyyid Sahih Ahmed Dede bu sırada yine onun yanındaydı. Bir taraftan dergâhın idaresi, derviş ve dedelerin terbiyesiyle uğraşırken, diğer taraftan da kendisine emanet edilen genç şeyhi eğitmeye devam etti. Bilahare Seyyid Sahih Ahmed Dede, kadirbilirlikle bağdaşmaz bir tarzda, kendi talim ve terbiyesine hasretmiş olduğu amcazâdesi Ali Nutkî Efendi tarafından Yeni Kapı Mevlevihanesi’nden uzaklaştırıldı ve nihayet İstanbul’da 74 yaşında iken vefat etti. KAYNAKÇA: Seyyid Sahih Ahmed Dede, Mevlevilerin Tarihi/Mecmûatü’t- Tevârîhi’l-Mevleviyye, (haz. Cem Zorlu), İstanbul 2003, s. 27-29. Cem ZORLU SEYYİD ŞEMSEDDİN AHİ YUSUF Künyesi Ebu’t-Takvâ’dır. Ankaralı Ahi Şemseddin’in dedesi, Ahi Hüsamaddin’in ise babasıdır. Künyesine bakılırsa takvâsı, zühdü, ahlâkı, doğru sözlülüğü, eminliği, dindarlığı ile ünlü biri olmalıdır. 82 yaşında vefat etmiş olup, mezarı Ankara’dadır. KAYNAKÇA: Mübarek Galip, Ankara II, Kitabeler, İstanbul 1331/1928, s. 13, 15-16, 18, 21; Gönül Öney, Ankara’da Türk Devri Yapıları, Ankara 1971, s. 112. M. Ali HACIGÖKMEN SEYYİDİM ZAVİYESİ (bk. AHİ PAŞA ZAVİYESİ)
A h i l i k A n s i k l o p e d i s i SİMAV’DA AHİLİK VE AHİLER Simavlı Yaşar Bozyiğit tarafından kaleme alınan bu eser (İstanbul 2000), Ahilik geleneğinin yaşatılmaya çalışıldığı Simav’da yazarın, esnaflarla yaptığı mülakatları, kendi gözlemleri ve değerlendirmeleri içine alır. Eser bu haliyle beş ana kısımdan meydana gelir. Birinci kısımda Ahilik, Ahi Evran ve Simav’ın tarihçesine; ikinci kısımda Simav’a ait tarihî resimlere yer verdiği esnaf gruplarına; üçüncü kısımda Simav tekkesi ve faaliyetlerine; dördüncü kısımda Simav’da yaşamış tarikat şeyhlerinin hayatına; beşinci kısımda Simav’da bulunan çeşme, şadırvan, hamam, çamaşırhane ve mezarlıklar ile bunlara ait resimlere yer verilir. Eserin ilk kısmında Ahiliğin tarihçesi, Ahi Evran’ın hayatı ve Simav’ın kısa tarihi üzerinde durulur. Bu bağlamda Simav esnafının idare heyeti, esnaf sancağı, esnafların pirleri, sohbet toplantıları, ustalık merasimi ve Ahilik ile Rufai Tarikatı ilişkisi ele alınır. Akabinde Evliya Çelebi Seyahatnâmesi’ne göre Simav Pazarı ve arastalar anlatılır. Simav’daki esnaf gruplarının çok detaylı incelendiği ikinci kısımda tabak, yemenici, kalaycı, bakırcı, terzi, bardakçı, semerci, nalbant, demirci, keçeci, kasap, saraç, ağdacı, helvacı, kuyumcu, berber esnafı tanıtılır. Bu bağlamda Simav’daki esnaf gruplarının yeri, başkanları, idare heyeti, sohbetleri, yardımlaşmaları, çırakkalfa-usta münasebetleri, toplumsal ve sosyal faaliyetleri, vakıfları, dükkân ve usta sayıları gibi pek çok konuda ayrı ayrı bilgi verilir. Sözlü tarih çalışması sayesinde Simav’daki esnaf ve meslek erbabı hakkındaki ortaya çıkan önemli bilgilere dikkat çekilir. Simav’daki tekkeye ayrılan üçüncü kısımda tekke yerinin tespiti yapılır. Müteakiben Rufai Tarikatına bağlı tekkede icra edilen zikir merasimi üzerinde durulur. Bu bağlamda sene de iki defa yapılan zikir esnasında vücuda şiş sokma, ağızda yumurta pişirme gibi merasimler bütün teferruatıyla canlı tanıkların anlatımıyla ifade edilir. Dördüncü kısımda Simav’da yaşamış tarikat şeyhlerinin hayatları, haklarındaki menkıbeleri ve yaşadıkları dönemdeki faaliyetlerinden bahsedilir. Beşinci kısımda Simav’daki suyun kullanılan yapılar çeşme, şadırvan, hamam, çamaşırlık ve mezarlıklar tanıtılır. Bu bağlamda bölgede yoğun şekilde bulunan çamaşırhanelerin işlevleri ve mimarî özelliklerine dikkat çekilir. Konuların dağınık ve karışık şekilde derlendiği, anlaşılırlığı zor olan bu eser, esnaf ve meslek erbabıyla ilgili sözlü ve görsel tarih kaynaklarının önemini ve ihmal edilmemesi gerektiğini belirtmesi bakımından önemlidir. M. Murat ÖNTUĞ SİMİTÇİ Simit, Arapça has beyaz un anlamına gelen samıd kelimesinden gelmektedir. Osmanlı devrinde Bursa’dan gelen has beyaz unun İstanbul’a geldikten sonra sarayda dağıtımından sorumlu olan kişi “simitçibaşı”, bu unun yapıldığı geniş depo ise “simithane” olarak adlandırılmıştır. Simit, XVI. yüzyıl belgelerinde bugün kullanıldığı anlamda “halka simit” mi yoksa “ekmek” mi olduğu açık değildir. XVII. yüzyılda simit ve simitçi esnafı diğer unlu gıdalardan ve fırıncı esnafından ayrılmıştır. Evliya Çelebi Seyahatnâmesi’nde simitçi esnafının pîri Reyyân-ı Hindî’dir. Bu zat hakkında bilgi yoktur. Evliya Çelebi, bu yüzyılda simitlerin iki çeşit yapıldığını yazmaktadır. Buna göre, araba tekerleği kadar büyük simitler ve diğeri küçük “hurda simitler”dir. Bugün yaygın şekilde kullanılan simit bu küçük türdür. Osmanlı Devleti’nde sukkeri/şekerli halka, susamlı halka ve günümüz simitleri şeklinde üç çeşit simit imal 227
Page 3:
Sahibi T.C. Gümrük ve Ticaret Bak
Page 6 and 7:
BAKAN Nurettin CANİKLİ BAKAN YARD
Page 11 and 12:
kısaltmalar AKÜ : Afyon Kocatepe
Page 14 and 15:
A h i l i k A n s i k l o p e d i s
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176: A h i l i k A n s i k l o p e d i s
Page 196: A h i l i k A n s i k l o p e d i s
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287 and 288:
Page 289 and 290:
Page 291 and 292:
Page 293 and 294:
Page 295 and 296:
Page 297 and 298:
Page 299 and 300:
Page 301 and 302:
Page 303 and 304:
Page 305 and 306:
Page 307 and 308:
Page 309 and 310:
Page 311 and 312:
Page 313 and 314:
Page 315 and 316:
Page 317 and 318:
Page 320 and 321:
Page 322 and 323:
Page 324 and 325:
Page 326:
Page 329 and 330:
Page 332 and 333:
Page 334 and 335:
Page 338:
Page 341 and 342:
Page 343 and 344:
Page 345 and 346:
Page 347 and 348:
Page 349 and 350:
Page 351 and 352:
Page 353:
Page 357 and 358:
Page 359 and 360:
I-X
Page 361 and 362:
Page 363:
Page 366 and 367:
Page 368 and 369:
Page 370 and 371:
Page 372 and 373:
Page 374 and 375:
Page 376 and 377:
Page 378 and 379:
Page 380 and 381:
Page 382 and 383:
Page 384 and 385:
Page 386 and 387:
Page 388 and 389:
Page 390 and 391:
Page 392 and 393:
Page 394 and 395:
Page 396 and 397:
Page 398 and 399:
Page 400 and 401:
Page 402 and 403:
Page 404 and 405:
Page 406 and 407:
Page 408 and 409:
Page 410 and 411:
Page 412 and 413:
Page 414 and 415:
Page 416 and 417:
Page 418 and 419:
Page 420 and 421:
Page 422 and 423:
Page 424 and 425:
Page 426 and 427:
Page 428 and 429:
Page 430 and 431:
Page 432 and 433:
Page 434 and 435:
Page 436 and 437:
Page 438:
Page 441:
show all

T.C Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ​

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

T.C Gümrük ve Ticaret Bakanlığı