T.C Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ​

A h i l i k
A n s i k l o p e d i s i
Ticarî gelişmelerle ilgili yazıların ardından Orhan
Koloğlu’nun “Kapitalizme Geçişin İlk Aşamasında
(1821-1875) Osmanlı Basını” başlıklı makalesi
gelir. Koloğlu, ilk Türkçe gazetelerden olan
Vakayi‘-i Mısriye, Takvim-i Vekayi‘, Ceride-i
Havadis, Tasvir-i Efkâr gibi gazeteler ve onların
ticarî durumla ilgili yayınları hakkında bilgi verir.
Eserin “İmparatorluktan Cumhuriyete” başlıklı
kısmında, Jön Türkler, İttihat ve Terakki ile
birlikte imparatorluğun sonu ve cumhuriyet konusu
değerlendirilir. Ahmet Güner Sayar, “Modernizasyon
Gerçeği Karşısında Osmanlı İktisat
Düşüncesinin Dönüşümü” başlığı altında kültürel
değişimin özü hakkında bilgi verir. Ardından
kuruluşundan çok partili döneme kadar İstanbul
Ticaret Odası’nın tarihî gelişimi anlatılır.
Dersaâdet Ticaret Odası Gazetesi gibi bazı yayınlardan
alıntılara da yer veren eser, “Dışa Açılan
Türkiye” ana başlığı altında Menderes’ten Özal’a
ekonomi, ticaret, planlı kalkınma ve 1980 sonrası
hakkında bilgi verilir.
Kitabın son kısmı İstanbul Ticaret Odası’na ayrılmıştır.
Odanın, görev anlayışı, yönetiminde yer
alan şahsiyetler, fotoğrafları ile Kronolojik İTO
Tarihi ile eserin Kaynakçası verilir.
Ankara 1998, s. 286; İsmail Yiğit, Peygamberler Tarihi, İstanbul
2004, s. 272-88; M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, I, İstanbul
2005, s. 245-58; Ahmet Lütfi Kazancı, Peygamberler Tarihi, İstanbul
2011, s. 239-57; Ömer Faruk Harman, “Lût”, DİA, XXVII,
Ankara 2003, s. 227-29.
Selami ERDOĞAN
Caner ARABACI
LUT
Ahilik geleneğinde tarihçilerin piri olarak kabul
edilir. Kur’an’da adı zikredilen peygamberlerdendir.
Tevrat’a göre Hz. İbrahim’in yeğenidir.
Onunla birlikte Kenan diyarına gitmiştir. Ancak
amcasından ayrıldıktan sonra ne kadar yaşadığı
ve nerede vefat ettiği bilinmemektedir. Hz. Lut,
Hz. İbrahim’in Kur’an’da bildirilen uzun yolculuğu
sırasında yanında olmuş ve Mısır’daki melikle
konuşmasında onun sözcülüğünü üstlenmiştir.
Hitabet konusundaki bu kabiliyeti, fütüvvet geleneğinde
tarihçilerin piri olarak kabul edilmesine
vesile olduğunu düşündürmektedir.
KAYNAKÇA:
Taberî, Tarih, I, Mısır, t.y., s. 292-307; Fahreddîn er-Razi, Tefsîr,
XVIII, Beyrut 1981, s. 29-30; Neşet Çağatay, Bir Türk Kurumu
Olan Ahilik, Ankara 1974, s. 180-81; Yusuf Ekinci, Ahîlik, Ankara
1991, s. 31; Ali Torun, Türk Edebiyatında Türkçe Fütüvvetnâmeler,
89