Zoran Sulejmanov i Dejan Sulejmanov - Kricicnoprocesno pravo (p.568)

tet (ednakvost, istovetnost, voedna~enost) kako vo pogled na obemot
(presudata mora vo celost da go iscrpi predmetot na obvinenieto: da
sodr`i odluka vo pogled na sekoja to~ka od obvinenieto, no ne smee i
da go pre~ekori), taka i vo pogled na sodr`inata (presudata ne mo`e
da se vpu{ti vo su{tinsko raspravawe na predmetot dokolku se slu~i
izmena vo fakti~kata osnova na obvinenieto vo pogled na deloto na
glavniot pretres, a tie izmeni ne se opfateni so izmeneto ili pro{ireno
obvinenie).
Napred vidovme deka obvinenieto pretstavuva neophodna pretpostavka
za zasnovawe i traewe na krivi~nata postapka. Ovde me|utoa
treba da se naglasi deka krivi~nata postapka se vodi sprema odredeno
delo i lice kako negov storitel, {to e prirodna posledica na doslednata
primena na na~eloto na obvinenieto. Poradi seto toa se doa|a i
do na~eloto spored koe presudata mo`e da se odnesuva samo na liceto
koe e obvineto i samo na deloto {to e predmet na obvinenieto sodr-
`ano vo podneseniot, odnosno na glavniot pretres izmenetiot ili
pro{ireniot obvinitelen akt (~l. 338 st. 1 ZKP). Ili, nakratko, me|u
obvinenieto i presudata mora da postoi subjektiven identitet (identitet
na obvinetiot, aedem persona - presudata mo`e da se odnesuva
samo na liceto {to e obvineto) 287 i obejktiven identitet (identitet
na deloto, aedem res - presudata mo`e da se odnesuva samo na deloto koe
e sodr`ano vo obvinenieto) so toa {to sudot ne e vrzan za pravnata
ocena na krivi~niot predmet od strana na tu`itelot (~l. 338 st. 2
ZKP). Ottuka proizleguva deka kaj dilemata {to se postavuva vo
teorijata: dali sudot treba da e vrzan za istoriskiot nastan sodr`an
vo obvinenieto takov kakov {to vo realnosta navistina se slu~il, 288
287
Na glavniot pretres sudot mu sudi samo na liceto koe e opfateno
so obvinenieto vo svojstvo na obvinet. Li~nosta na obvinetiot ne mo`e da
bide zameneta so druga li~nost. Ako utvrdi deka obvinetiot ne go storil krivi~oto
delo i vo isto vreme utvrdi deka toa krivi~no delo go izvr{ilo drugo
lice, sprema obvientiot mo`e da izre~e samo osloboditelna presuda, me|utoa
ne mo`e da izre~e presuda so koja bi go oglasilo za vinovno liceto koe ne e
opfateno so obvienieto za toa krivi~no delo. Vasiljevi}, T. op. cit. str. 421.
Utvrduvaweto na subjektivniot identitet ne sozdava nikakvi te{kotii vo
praktikata.
288
Ova stojali{te e karakteristi~no za germanskata i avstiskata krivi~na
postapka kade se poa|a od stojali{teto deka predmet na presudata e nastan
od minatoto {to e ozna~en vo obvinenieto, i deka ottamu sudot e ovlasten
i dol`en da go utvrdi taka kako {to toj se slu~il vo realnosta, bez ogled
na toa na koj na~in (neto~no ili necelosno) obvinitelot go opi{al vo
obvinenieto. Ottamu identitetot na presudata i obvinenieto se sveduva na
identitet na istoriski nastan. Kako posledica na vakviot stav se naveduva
primerot spored koj e obvineto lice za spre~uvawe na slu`beno lice so upotreba
na sila vo vr{ewe na slu`beno dejstvie (poradi naru{uvawe na javniot
387