Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Kişi(təəccüblə Ədiləyə baxır). Mənim məktubum? Nə məktub?
Ə d i l ə. Bəli, sizin. Buyurun! Bu sizin məktubdur. Görürsünüzmü, üstündə heç nə
yazılmayıb.
Kişi(son dərəcə təəccüblə). Axı, mənə nə məktub gəlməlidir ki? Siz məni hardan tanıyırsınız?
Qəribədir... Mənə nə münasibətlə adsız məktub yazmalıdırlar? Mənim adım yoxdu bəyəm?
Pauza.
Ə d i l ə (elə bil ki, yuxudan ayılır). Bağışlayın... Bağışlayın... Mən, deyəsən, lap ağlımı
itirmişəm... Lap dəli olmuşam deyəsən... Bağışlayın... (Asta addımlarla öz yerinə qayıdır.)
K i ş i. Bu nə deməkdir? Qəribə adamlar var dünyada... (Oturub yazısına davam edir.)
Y o l d a ş T ə k. Yoldaş Ədilə, bilmirəm sizə nə olub.
Ə d i l ə (yerində oturaraq). Heç...
Q o c a P r o f e s s o r. Vallah, o məktub, deyəsən, mənim məktubumdur... Bir açın baxın
görək «Əliqulucan»la başlayır?
Y o l d a ş T ə k. Bu saat. Məktubu olarmı, yoldaş Ədilə?
Ə d i l ə. Olar. Əlbəttə olar. (Etinasızlıqla məktubu Yoldaş Təkə uzadır.) Buyurun.
Y o l d a ş T ə k (məktubu açıb oxuyur). «Əliqulucan, salam».
Qoca Professor(dərhal məktubu yoldaş Təkin əlindən alır). Verin bura! Adam başqasının
məktubunu oxumaz. Görürsünüz ki, mənimdir. Deyirəm, arvad sklerozdur də, zərfin üstündə adımı
yazmağı yaddan çıxarıb. Xudahafiz.
Qoca Professor çıxıb gedir. Ədilə qarşısına bir kağız qoyub nə isə yazır.
Y o l d a ş T ə k (diqqətlə Ədiləyə baxaraq). Yoldaş Ədilə, xəstə deyilsiniz ki?
Ə d i l ə (yaza-yaza). Yox, xəstə deyiləm.
Y o l d a ş T ə k. Həyəcanlanmışdınız bir az...
Ə d i l ə. Daha həyəcanlı deyiləm. Hər şey öz qaydasındadır.
Y o l d a ş T ə k. Onda sizə mane olmayım. Oturub rahat-rahat fikirləşin.
Ə d i l ə (ayağa qalxaraq). Yox, mən gedirəm.
Y o l d a ş T ə k. Gedirsiniz? Hara gedirsiniz? Evə gedirsiniz? Nə olar, icazə verirəm sizə.
Gedin evdə fikirləşin. Cavabını sabah deyərsiniz.
Ə d i l ə (əlindəki kağızı Yoldaş Təkə uzadaraq). Sabah sizə cavab verə bilməyəcəyəm, Yoldaş
Tək.
Yoldaş Tək (kağızı alıb oxuyur). Bu nədir? Siz işdən çıxırsınız? Nə üçün? Nə oldu?
Baba(qeyri-adi tərzdə.) Bəs mən?
Ə d i l ə. Belə məsləhət oldu.
Y o l d a ş T ə k. Hara gedirsiniz? Daha işləməyəcəksiniz?
Ə d i l ə. Işləyəcəyəm, əlbəttə. (Bir balaca ironiya ilə) Daha məqsədəuyğun bir müəssisədə
işləyəcəyəm, Yoldaş Tək.
Y o l d a ş T ə k (sarkazmla). Bəlkə gedib zavodda işləyəsiniz?
Ə d i l ə. Nə olar? Siz ictimaiyyətin mənafeyini hər şeydən yüksək tutmağı bizə öyrətmisiniz.
Y o l d a ş T ə k. Mən... Bəli. Amma...
Ə d i l ə. Privet.
B a b a. Nə?
Ə d i l ə. Xudahafiz. Yəni ki, adiyu... (Gedir.)
Pauza.
118