16.11.2014 Views

Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Pyeslər - Azərbaycan Milli Kitabxanası

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Pauza.<br />

Özü də elə baxdı sənə... Səninlə fəxr eləyirdi... Bilirsən... katib atası olmaq istəyirdi!<br />

G ə n c. Atada işin yoxdu! Düz demirsən! Atanın bütün fikri-zikri elmdəydi! Yadından çıxıb?<br />

Kitabdan, yazı-pozudan başqa bir şey bilmirdi! Əlində lupa, səhərdən axşamacan əlyazmalarının<br />

arasındaydı! Yatanda da yuxusuna qədim əlyazmalarının ərəb əlifbası girirdi!<br />

K i ş i (yavaşdan). Amma içində... lap dərinlərdə bir şöhrət həvəsi varıydı onda da... (Sözünü<br />

kəsmək istəyən gəncə imkan vermir.) Yox, dayan!.. O cür şöhrət demirəm! Adi şöhrət yox... Adi<br />

şöhrət nə idi? Alim şöhrəti, hörmət-izzəti də ki, atanın, Allaha şükür, bütün Azərbaycanı<br />

bürümüşdü... Təkcə Azərbaycanı? Iki dəfə Stalin mükafatı almaq zarafat idi onda?.. Amma bilirsən,<br />

söhbət o cür şöhrətdən getmir... Necə deyim sənə?.. Söhbət əlində ixtiyar olan şöhrətdən gedir!<br />

Insanların taleyinin səndən asılı olduğu qadirlikdən! Belə bir qadirlik şöhrətindən! Səndən<br />

qorxsunlar ki, vəzifələrini itirərlər! Sənə yaltaqlansınlar ki, irəli çəkilsinlər, firavan dolansınlar, ev<br />

alsınlar, maşınları olsun, sürücüləri olsun!.. Belə bir şöhrət, belə bir qadirlik arzusu var idi onun da<br />

içində...<br />

G ə n c. Yalan danışma! Özündən hoqqa çıxarma! Səninçün daha müqəddəs heç nə qalmayıb!<br />

Heç nə! Atada şöhrətpərəstlik vardı, ay nankor?! Görmürdün necə sadə geyinirdi? Onun o cürə<br />

geyinməyi camaatın içində anekdota çevrilmişdi!<br />

K i ş i. Hə, hə! Düz deyirsən! Amma ata bilirsən necə istəyirdi? Bəlkə bunu heç özü də başa<br />

düşmürdü. Bəlkə bu dövrdən, zəmanədən gəlirdi, bilmirəm. Amma ata istəyirdi ki, bax eləcə<br />

geyinsin, amma heç kim ondan anekdot danışmağa cürət etməsin, qorxsun ondan!<br />

G ə n c. Kəs səsini!<br />

K i ş i (onun həyəcanına fikir vermədən). Bir dəfə, yadına gəlir, əllinci illərin lap əvvəlləriydi,<br />

hamımız onun üstünə düşdük ki, özünə təzə kostyum tikdir. Axırda «stalinski forma»da bir kostyum<br />

tikdirdi özünə. Birinci dəfə o «stalinski forma»nı əyninə geyəndə güzgüdə özünə necə baxdı, yadına<br />

gəlir? Hərdən yadıma düşür o baxışlar... Elə bil, ata deyildi, tamam başqa, tamam yad bir adam idi!..<br />

Güzgüdən bütün dünyaya yuxarıdan aşağıya baxırdı!..<br />

G ə n c. Yalandır! Ata sürücüylə, qarovulçuyla, küçədə süpürgəçiylə necə danışırdı, hə? Helə<br />

şöhrətpərəstlik olardı?<br />

K i ş i (lap yavaşdan). Nə bilim?.. Indi belə fikirləşirəm... Bilmirəm niyə belə fikirləşirəm?..<br />

Bəlkə düz fikirləşmirəm?.. Bəlkə kişinin ruhu qabağında günaha batıram?<br />

Q a d ı n (qışqırır). Pah! Günahdan qorxana bax! Al! Al! (Əlindəki şişi kişinin qarnına soxmaq<br />

istəyir.)<br />

Q o c a (xəstə bir ehtirasla). Gözlərinə sox, gözlərinə! Çıxart gözlərini! Çıxart!<br />

G ə n c (dəhşətlə). Kimdi bunnar? Kimdi bunnar?<br />

K i ş i (qışqıra-qışqıra). Tanımıram! Tanımıram! Buraxın məni! Buraxın! Əhmədov!<br />

Əhmədov!<br />

Əhmədov. Buna bax, indi işi dardadı, mən yadına düşmüşəm!<br />

U ş a q. Məni buraxın qabağa! Məni buraxın! Qoy bunnarı yesin, sonra! Buraxın məni! Al! Al!<br />

(Hoppana-hoppana əlindəki ət parçasını Kişinin ağzına dürtməyə çalışır.) Al!<br />

Q o c a. Gözlərini! Əvvəlcə gözlərini!<br />

G ə n c (ağlayır). Mən istəmirdim bunu!.. Mən istəmirdim!..<br />

K i ş i. Indi yalandan ağlamağın mənası yoxdu!<br />

G ə n c (sidq-ürəkdən). Yalandan deyil!<br />

K i ş i. Eh... Sən heç bilirsən ki, yalan nədi, doğru nədi?.. Yəni... yəni bilirsən e, amma sənin o<br />

bildiklərin hələ heç nədi...<br />

Pauza.<br />

72

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!